Jak udokumentować eksport towaru

[b]Tak orzekł WSA w Opolu 10 czerwca 2009 r. (I SA/Op 176-77/09).[/b]

Spółka dostarcza towary kontrahentom spoza Unii. Odprawa celna odbywa się w urzędzie celnym w Holandii, gdzie wydawany jest wywozowy dokument towarzyszący (EAD) oraz numer ewidencyjny MRN. Natomiast sam wywóz towarów odbywa się za pośrednictwem belgijskiego portu, gdzie tamtejszy urząd celny potwierdza – w formie elektronicznej – faktyczny wywóz towarów poza terytorium Unii.

Spółka zwróciła się do ministra finansów z pytaniem: czy opisana transakcja jest eksportem towarów w rozumieniu ustawy o VAT? Jej zdaniem tak, a posiadane dokumenty uprawniają ją do opodatkowania tej transakcji zerową stawką VAT.

Organ podatkowy nie zgodził się z tym. Wskazał, że zgodnie z treścią art. 13 ust. 4 pkt 4 ustawy o VAT warunkiem uznania dostawy za eksport w rozumieniu art. 2 ust. 8 tej ustawy jest posiadanie przez podatnika dokumentu celnego potwierdzającego rozpoczęcie procedury wywozu z terytorium Polski. Brak takiego potwierdzenia celnego powoduje, że przemieszczenie towarów będzie uznane za wewnątrzwspólnotową dostawę towaru. Spółka zaskarżyła interpretację do WSA.

Sąd ją uchylił. W uzasadnieniu wskazał, że organ błędnie oparł interpretację na art. 13 ust. 4 ustawy o VAT, który wskazuje jedynie katalog dostaw, które nie mogą być uznane za wewnątrzwspólnotowe. W tej sprawie natomiast kluczowe znaczenie ma art. 2 ust. 8, który nie wymaga wprost, by podatnik musiał mieć dokument celny potwierdzający rozpoczęcie procedury wywozu na terytorium kraju, ale odwołuje się jedynie do potwierdzenia przez stosowny urząd celny wywozu towaru z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty. Wydając interpretację, organ podatkowy powinien więc skupić się na ustaleniu, jaki organ celny powinien wystawić wywozowy dokument towarzyszący (EAD).

[i]—Benedykt Rubak, Zespół Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte[/i]

[ramka][b]Krzysztof Koniewski, menedżer w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro we Wrocławiu)[/b]

Sprawa rozstrzygnięta przez wyrok WSA w Opolu jest bardzo kontrowersyjna. Dotychczas podatnicy spotykali się z negatywnym dla nich stanowiskiem organów podatkowych, które twierdziły, że rozpoczęcie procedury celnej (przez urząd celny wyjścia) poza terytorium Polski powoduje, że dla celów VAT nie wystąpi eksport z terytorium Polski.

Organy podatkowe powoływały się na art. 13 ust. 4 pkt 4 ustawy o VAT, zgodnie z którym aby przemieszczenie towarów na terytorium innego państwa UE nie było wewnątrzwspólnotową dostawą, konieczne jest posiadanie przez podatnika dokumentu celnego rozpoczynającego procedurę wywozu na terytorium Polski. Skutkowało to tym, że gdy wywóz był zgłaszany poza terytorium Polski, podatnicy musieli – zdaniem organów podatkowych – wykazywać przemieszczenie towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego, co przy braku rejestracji dla celów VAT na terytorium tego państwa członkowskiego oznaczało ryzyko zakwestionowania zerowej stawki VAT.

Ze stanowiskiem organów podatkowych nie można się zgodzić. Warunek wynikający z art. 13 ust. 4 pkt 4 ustawy o VAT nie znajduje bowiem potwierdzenia w przepisach wspólnotowych ani nie wynika wprost z definicji eksportu towarów, zawartej w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT.

WSA w Opolu, uznając skargę za zasadną, podkreślił w szczególności, że art. 2 pkt 8 ustawy o VAT odwołuje się jedynie do potwierdzenia wywozu przez urząd celny określony w przepisach celnych, a zatem nie wprowadza warunku rozpoczęcia procedury celnej na terytorium Polski.