Duplikat faktury potwierdza prawo do odliczenia VAT

W takiej sytuacji należy korygować deklarację z okresu otrzymania faktury pierwotnej. Prawo do odliczenia nie może powstać po raz drugi. Ono powstaje tylko raz i to w momencie wpływu pierwotnej faktury VAT.

Tak orzekł [b] WSA w Poznaniu w wyroku z 29 lipca 2010 r. (I SA/Po 368/10)[/b].

Jak wynika z [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=8E9F9AB2CD03A8CF6D367FC82749DE3B?id=178372]rozporządzenia ministra finansów dotyczącego wystawiania faktur[/link], w sytuacji gdy oryginał faktury lub faktury korygującej ulegnie zniszczeniu albo zaginie, sprzedawca na wniosek nabywcy ponownie wystawia fakturę lub fakturę korygującą, zgodnie z danymi zawartymi w kopii tej faktury lub faktury korygującej. Faktura i faktura korygująca wystawione ponownie muszą dodatkowo zawierać wyraz „duplikat” i datę wystawienia.

[srodtytul]Faktura przyszła, ale się zgubiła[/srodtytul]

Może się tak zdarzyć, że faktura wpłynie do podatnika, zostanie odnotowana jako korespondencja przychodząca, jednak nie zostanie ujęta w ewidencji zakupu ani w innych urządzeniach księgowych. Zatem jedynym dokumentem uprawniającym do obniżenia podatku należnego o naliczony będzie duplikat zaginionej faktury.

Czy prawidłowe będzie dokonanie tego obniżenia najwcześniej w rozliczeniu za miesiąc, w którym duplikat wpłynie do podatnika?

Mogłoby się wydawać, że skoro faktura „duplikat” ma taką samą moc prawną co faktura VAT, to – według zasad ogólnych – podatnik będzie miał prawo do odliczenia VAT za okres, w którym otrzymał duplikat faktury, lub w deklaracji za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (w stanie prawnym, którego dotyczył wyrok WSA, za miesiąc otrzymania duplikatu lub w rozliczeniu za miesiąc następny). Ale tak nie jest.

[srodtytul]Data otrzymania duplikatu nie ma znaczenia[/srodtytul]

Niewątpliwie duplikat faktury albo potwierdza prawo do dokonanego odliczenia z oryginału faktury, która po uwzględnieniu jej za okres rozliczeniowy zaginęła lub uległa zniszczeniu, albo daje prawo do odliczenia podatku naliczonego z chwilą jego otrzymania, bowiem wcześniej podatnik tego oryginału nie miał (nie mógł więc uwzględnić w rozliczeniu za okres, w którym przysługiwałoby prawo do odliczenia VAT z oryginału faktury).

Jednak w sytuacji gdy oryginał faktury wpłynął do podatnika, należy – zdaniem organów podatkowych – przyjąć, że fakt późniejszego zaginięcia, przez co nie doszło do zewidencjonowania tego dokumentu w rejestrach zakupu i tym samym ujęcia go w deklaracji VAT z chwilą otrzymania, nie ma znaczenia dla terminu jego rozliczenia.

[srodtytul]Tylko korekta[/srodtytul]

Sąd przychylił się do interpretacji organów podatkowych. Stwierdził, że w takim wypadku VAT naliczony powinien być rozliczony w deklaracji za miesiąc otrzymania oryginału faktury (lub następny) przez korektę deklaracji VAT za te miesiące.

Otrzymanie faktury potwierdzającej wykonanie czynności prawnych, takich jak nabycie towaru lub usługi, zrodziło nie tylko konsekwencję w postaci powstania prawa do odliczenia wskazanego w nich podatku naliczonego, ale też skutek w postaci skonkretyzowania ram czasowych, w obrębie których podatnik może z tego prawa skorzystać.

Skutek ten nie może powstać po raz drugi z chwilą otrzymania duplikatu faktury, bo nie dokumentuje on żadnego nowego obrotu, a jedynie ponownie potwierdza czynność wcześniej wykonaną. Sąd wskazał, że jeżeli podatnik nie zakwestionuje skutecznie, że oryginały zostały mu doręczone, doręczenie to wywoła określone skutki.

Wpływ kolejnych duplikatów nie ustanowi prawa do odliczenia, chyba że faktura pierwotna w ogóle nie dotarła do nabywcy.

[srodtytul]Kiedy odliczamy[/srodtytul]

[b]Podsumowując, gdy oryginał faktury wpłynie do firmy, ale zaginie przed uwzględnieniem go w deklaracji, to po otrzymaniu duplikatu nie uwzględniamy go w bieżącej deklaracji, lecz cofamy się i korygujemy deklarację za okres, w którym otrzymaliśmy zaginiony oryginał faktury (lub korygujemy jeden z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych).[/b]