Zagraniczne fundusze inwestycyjne bez CIT w Polsce

Tak orzekł WSA w Warszawie 21 stycznia 2010 r. (III SA/Wa 907/10).

Polska spółka akcyjna, której akcjonariuszami mogą być m.in. luksemburskie spółki inwestycyjne typu SICAV, zwróciła się do ministra finansów z pytaniem, jak będą kształtowały się jej obowiązki jako płatnika CIT przy wypłacie dywidend do SICAV.

Spółka stała na stanowisku, że nie ma obowiązku pobierania podatku u źródła przy wypłacie dywidendy, ponieważ SICAV jest podmiotem zwolnionym z CIT. Wynika to z art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy o CIT.

Zgodnie z tym przepisem zwolnione z podatku są fundusze inwestycyjne działające na podstawie przepisów ustawy z 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych.

Zdaniem spółki art. 2 ust. 9 tej ustawy zrównuje status prawny funduszu zagranicznego i inwestycyjnego, a przyjęcie innego stanowiska w tej sprawie prowadziłoby m.in. do naruszenia prawa wspólnotowego.

Minister finansów uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Jego zdaniem fundusze zagraniczne nie są objęte zakresem art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy o CIT. Wyjaśnił, że ustawodawca nie utożsamia „funduszu zagranicznego” z „funduszem inwestycyjnym”, wyraźnie rozróżniając te dwa pojęcia w art. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych.

WSA uchylił interpretację i w pełni podzielił stanowisko spółki. Stwierdził, że fundusze zagraniczne są funduszami inwestycyjnymi w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych. Tym samym są zwolnione podmiotowo z podatku dochodowego ma podstawie art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy o CIT. Przyjęcie odmiennego stanowiska byłoby sprzeczne z prawem wspólnotowym i prowadziłoby do dyskryminacji podmiotów zagranicznych.

Dodatkowo sąd podkreślił, że sporna kwestia zwolnienia z opodatkowania zagranicznych funduszy inwestycyjnych została od 2011 r. wyraźnie uregulowana w ustawie o CIT.

Polskie przepisy zostały dostosowane do prawa wspólnotowego. Nowelizacja ta usunęła wszelkie wątpliwości interpretacyjne.

Autor jest członkiem Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte

Komentuje:

Karolina  Kruś, starsza konsultantka w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro we Wrocławiu)

Wyrok WSA w Warszawie potwierdził stanowisko prezentowane już w orzecznictwie. Zgodnie z nim zagraniczne fundusze inwestycyjne powinny korzystać ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy o CIT (także w stanie prawnym obowiązującym do końca 2010 r.).

Dotychczas kwestią sporną pomiędzy podatnikami a organami podatkowymi była możliwość uznania, że zagraniczne fundusze inwestycyjne tworzone na podstawie właściwych przepisów innych niż Polska krajów Unii Europejskiej mogą być objęte tym zwolnieniem, podobnie jak fundusze inwestycyjne tworzone na podstawie ustawy o funduszach inwestycyjnych.

Organy podatkowe odmawiały prawa do zwolnienia, określonego w art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy o CIT, nawet spółkom podlegającym w krajach swojej siedziby takim samym zasadom działania jak fundusze inwestycyjne w Polsce. Twierdziły, że podlegają ustawie o funduszach inwestycyjnych wyłącznie w zakresie działalności prowadzonej w Polsce. Nie można ich jednak uznać za fundusze inwestycyjne w rozumieniu tej ustawy.

Mając na uwadze m.in. traktatowe zasady dotyczące swobody przepływu kapitału, swobody przedsiębiorczości i niedyskryminacji odnoszące się do wszystkich podmiotów podejmujących działalność gospodarczą w krajach UE, nie można się zgodzić z takim podejściem organów podatkowych.

Zasady powoływania, funkcjonowania i kontroli podmiotów zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe tworzonych na obszarze UE zostały w jednolity sposób uregulowane w dyrektywach europejskich (2001/107/EC i 2001/108/EC). W konsekwencji kraje członkowskie powinny respektować status wszystkich podmiotów tworzonych zgodnie z zasadami określonymi w tej dyrektywie.