Tak wynika z wyroku WSA w Poznaniu z 12 października 2011 (I SA/Po 606/11).
Spółka zawarła z kontrahentem umowę, na podstawie której, po spełnieniu określonych warunków, miała otrzymać dodatek z tytułu dobrze wykonanej umowy na wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów. Otrzymanie dodatku zależało od spełnienia warunków dotyczących jakości i terminowości dostarczanych towarów oraz osiągnięcia określonej wysokości obrotu. Dopłata ustalona została jako procentowy udział od sumy wszystkich faktur z każdej dostawy wykonanej w danym okresie.
We wniosku o wydanie interpretacji spółka pytała, czy otrzymany dodatek do cen towarów zwiększający cenę ujętą w fakturach pierwotnych skutkuje obowiązkiem wystawienia faktur korygujących dotyczących każdej z pierwotnych faktur z osobna, czy może być wystawiona jedna zbiorcza faktura korygująca, która uwzględni korekty za cały okres (w tym wypadku kwartał), a nie będzie przypisana do konkretnej faktury. Zdaniem spółki prawidłowe będzie wystawienie zbiorczej faktury korygującej. Organ podatkowy nie podzielił tego poglądu.
Spółka odwołała się do WSA, który oddalił skargę. Na skutek kasacji sprawa trafiła do NSA, który nie zgodził się ze stanowiskiem sądu I instancji. W jego ocenie należy odnieść się do przyczyny korekty faktury – czy pojawiła się ona w momencie wystawienia faktury, czy po jej wystawieniu.
W ocenie NSA art. 29 ust. 4a i art. 86 ust. 10a ustawy o VAT, które mówią o korekcie faktury, nie dają wprost możliwości dokonywania korekty zbiorczej. Dopuszcza się jednak możliwość korekty podstawy opodatkowania i rozliczenia tej korekty w innym okresie rozliczeniowym niż okres, w którym powstał obowiązek podatkowy. NSA uznał, że w sytuacji przedstawionej przez spółkę przyczyna korekty pozwala na ujęcie jej na bieżąco.