Ustawodawca usunął rozbieżność krajowych przepisów z dyrektywą 2006/112/WE począwszy od 1 stycznia 2009, wprowadzając działalność w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych, gier na automatach oraz gier na automatach o niskich wygranych (podlegających równocześnie podatkowi od gier) do katalogu świadczeń zwolnionych z VAT (art. 43 pkt 15 ustawy o VAT).
W opinii NSA ustawodawca celowo nie zawarł w tej nowelizacji przepisów intertemporalnych, które pozwalałyby stosować dotychczasowe zasady dotyczące m.in. korekty wieloletniej podatku naliczonego przy nabyciu środków trwałych na potrzeby takiej działalności, bowiem byłoby to nieuzasadnione preferencyjne traktowanie podmiotów stosujących przepisy błędnie wprowadzone. Świadomym zabiegiem było więc zapewnienie natychmiastowej skuteczności ustawy nowej, również w odniesieniu do skutków transakcji zrealizowanych pod rządami ustawy dawnej.
Należy bowiem zauważyć, że z momentem nabycia środków trwałych o wartości początkowej wyższej niż 15 tys. zł, służących zarówno działalności opodatkowanej, jak i zwolnionej z opodatkowania, podatnik nie nabywa jeszcze automatycznie prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonej z góry wysokości, realizowanego w terminie wskazanym w art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, ma bowiem obowiązek uwzględnienia tzw. współczynnika VAT, osiągającego różną wysokość w każdym z kolejnych lat okresu korekty.
Wprawdzie w trakcie tego okresu ustawodawca zmienił kwalifikację wykonywanych przez podatnika czynności w zakresie gier losowych i hazardowych (co związane było z korektą nieprawidłowego wdrożenia przepisów wspólnotowych), ale nie narusza to określonego w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawa do odliczania podatku naliczonego.
W konsekwencji nie ma obecnie podstaw do dokonywania korekt podatku naliczonego od środków trwałych przyjętych do używania w latach 2007 – 2008 opartego na poprzednim stanie prawnym, tj. traktowania obrotu osiągniętego z tytułu działalności w zakresie gier losowych i gier na automatach jako niepodlegającego opodatkowaniu.
