w art. 15 ust. 4 zobowiązuje państwa-strony do działań ustawodawczych lub innych gwarantujących ofiarom odszkodowanie pochodzące z państwowego funduszu odszkodowawczego lub programów mających na celu pomoc socjalną i integrację społeczną ofiar.
W Polsce ofiary handlu ludźmi nie mają – niestety – możliwości dochodzenia roszczeń z państwowego funduszu odszkodowawczego. Ustawa o państwowej kompensacie przysługującej ofiarom niektórych przestępstw umyślnych z 7 lipca 2005 r. nie jest do nich adresowana.
Zgodnie z treścią art. 3 ustawy kompensata może być przyznana w kwocie pokrywającej utracone zarobki lub inne środki utrzymania, koszty leczenia bądź pogrzebu będące skutkiem przestępstwa umyślnego popełnionego z użyciem przemocy, w którego wyniku ofiara poniosła śmierć albo doznała naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia określonych w art. 156 § 1 i art. 157 § 1.
Są w niej również inne ograniczenia. Kompensatę przyznaje się, jeżeli przestępstwo zostało popełnione na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na szkodę osoby mającej obywatelstwo polskie lub obywatelstwo innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej (ograniczenie podmiotowe).
