W Wielkiej Brytanii otwierają pierwszą szkołę, w której nauczycieli zastąpi sztuczna inteligencja (AI). W kursie w David Game College w Londynie weźmie udział we wrześniu 20 osób. Wynik tego eksperymentu zapewne poszerzy naszą wiedzę o zastosowaniu AI w sferach wrażliwych społecznie. Do tej pory sztuczna inteligencja dobrze radziła sobie w sądownictwie, ale szkolnictwo to nowe wyzwanie.
Korepetycje zamiast etosu
Tymczasem w Polsce ruszył nowy rok szkolny, a z nim pojawiły się stare, dobrze znane problemy, które trwają od lat. Przepełnione klasy, braki kadrowe i niski etos zawodowy nauczycieli, którzy nie czują się doceniani przez państwo. To wszystko powoduje frustrację i zagubienie pedagogicznej misji. Trudno wyjść z tego zaklętego kręgu. „Profesor” z autorytetem, który miał być drogowskazem dla młodzieży, jest zastępowany przez nauczyciela, który kombinuje, jak zarobić więcej na drugim etacie lub poprzez niezliczone godziny korepetycji. To wszystko prowadzi do spadku zaangażowania w misję, obowiązki i prowadzi do bierności – najpowszechniejszej cechy polskiej szkoły.
Na drugim krańcu jest wszechobecna ideologizacja nauczania, w której nieocenione zasługi mają politycy. Program nauczania polskich szkół odbija się od ściany do ściany. Brakuje ciągłości, a wahadło od lat gwałtownie wychyla się w jedną bądź drugą stronę, radykalnie negując wizję politycznych przeciwników. Mieliśmy szkoły Przemysława Czarnka, którym zarzucano patriotyczną przesadę, prawicową indoktrynację czy zakrzywianie historii w konserwatywną stronę. Dziś z kolei szkoła przybrała lewicowe barwy. Można odnieść wrażenie, że najważniejszym problemem dla reformatorów nie jest to, że szkoła przestała uczyć, ale to, aby wyrzucić z niej religię i znowelizować listę lektur – usunąć z niej pozycje i autorów, które promują zbyt ciasne rozumienie polskości. Dobra samego ucznia w tym reformatorskim planie jest niewiele.
Czytaj więcej
Za chwilę pierwszy dzwonek. Rozpoczyna się nowy rok szkolny, pierwszy, który zainauguruje Barbara...
Fundamenty: gospodarka, zbrojenia, edukacja
Ktoś kiedyś powiedział, że państwo takie jak nasze, aby było silne, potrzebuje jako fundamentu silnej gospodarki, fabryk broni i dobrej edukacji. Mimo że dokonaliśmy bezprecedensowego skoku cywilizacyjnego i staliśmy się społeczeństwem dobrobytu, owe fundamenty są ciągle marne. Wychowywanie wykształconego, myślącego i świadomego swoich praw obywatela nie jest priorytetem dla państwa polskiego; ponad nim stoi potrzeba ukształtowania młodego człowieka w światopoglądowym kanonie aktualnie rządzącej opcji politycznej.
