Łukasz Guza: Ministra, premier i kakofonia w sprawach pracy

Gdy Roman Giertych pełnił funkcje wicepremiera i ministra edukacji (w latach 2006–2007) w praktyce nie było dnia, w którym nie przedstawiłby kolejnego pomysłu na naprawę oświaty. Wprowadzał mundurki, wyprowadzał Gombrowicza z listy lektur, chciał zakładać placówki dla „trudnych” uczniów i doprowadził do wliczania religii do średniej. Dzień bez medialnego szumu był dniem straconym.

Czytaj więcej

Polityka

Dziemianowicz-Bąk o Petru: Jeśli ma problem z zakupami nie jestem od doradzania mu

Ja skłaniam się ku propozycjom Donalda Tuska mówiącym o skróceniu czasu pracy do czterech dni — pierwsze analizy wskazują, że skrócenie o dzień byłoby łatwiejsze niż skrócenie o kilka godzin - mówiła w rozmowie z Polsat News minister rodziny, pracy i polityki społecznej, Agnieszka Dziemianowicz-Bąk.

Trudno oprzeć się wrażeniu, że nowy rząd przyjął podobną taktykę w sprawach pracowniczo-społecznych. Nie ma dnia, abyśmy nie usłyszeli o kolejnych waloryzacjach, urlopach od składek, „babciowym”, płacy minimalnej lub skróceniu czasu pracy. Dodatkowy problem – w porównaniu z ministrem Giertychem – polega na tym, że tym razem słyszymy te zapowiedzi z różnych źródeł i są one sprzeczne.

Przykłady? Tego samego dnia, 3 kwietnia, ministra pracy Agnieszka Dziemianowicz-Bąk poinformowała, że zawnioskowała o wpisanie założeń projektu w sprawie „babciowego” (świadczenia dla rodziców ułatwiającego zapewnienie opieki nad dzieckiem) do wykazu prac rządu, a premier Donald Tusk – że prace nad „babciowym” właśnie się zakończyły i na najbliższym posiedzeniu przyjmie go Rada Ministrów. W praktyce ministra wskazała więc, że rząd zaczyna prace nad przyjęciem, a premier – że już je skończył. Ostatecznie Rada Ministrów rzeczywiście „od razu” przyjęła projekt ważny dla milionów osób, bez wcześniejszych konsultacji, np. z pracodawcami i związkami zawodowymi.

Agnieszka Dziemianowicz-Bąk: Wyższe pensje, krótszy czas pracy

Z innej beczki: w lutym nowa władza z własnej inicjatywy wprowadziła do projektu ustawy o sygnalistach wysoką sankcję dla pracodawców (przy czym projekt jest spóźniony, wdraża unijne prawo i każde wydłużenie prac legislacyjnych wiąże się z ryzykiem wyższych kar finansowych). Jeśli firma np. zwolni osobę, która doniosła o naruszeniach prawa w przedsiębiorstwie, to musiałaby zapłacić jej co najmniej 12-krotność przeciętnego wynagrodzenia (obecnie byłoby to ponad 85 tys. zł). Miesiąc później jest już nowa wersja projektu i minimalna sankcja zmniejszyła się 12-krotnie – do jednej średniej pensji (czyli do nieco ponad 7 tys.). Czy ktoś jest to w stanie racjonalnie wytłumaczyć?

Czytaj więcej

Praca, Emerytury i renty

Babciowe bez konsultacji. Rząd pominął partnerów społecznych

Już 9 kwietnia rząd ma zająć się projektem ustawy, która ma pomóc rodzicom w godzeniu ról zawodowych i opiekuńczych (tzw. babciowe). Problem w tym, że do tego etapu przystępuje z pominięciem konsultacji.

To przykłady z ostatnich dni, ale wcześniej nie było lepiej. Na początku stycznia resort rozwoju w wykazie prac rządu przedstawił projekt, zakładający wprowadzone corocznych trzymiesięcznych wakacji składkowych dla firm. Niecały tydzień później rząd po posiedzeniu poinformował, że to właściwie nie wakacje składkowe, tylko urlop dla przedsiębiorców i będzie trwał nie trzy, tylko jeden miesiąc.

Na koniec zostawiłem mój ulubiony przykład. Ministra Dziemianowicz-Bąk w jednym wywiadzie (w Radiu Zet, tuż przez Wielkanocą) zapowiedziała, że będzie przekonywać koalicjantów do wprowadzenia czterodniowego tygodnia pracy i wnioskować o zmiany w ustalaniu płacy minimalnej, aby – w praktyce – była jeszcze wyższa (nie licząc zwykłych, corocznych podwyżek). Jak gospodarka, która z powodów demograficznych boryka się z brakiem rąk do pracy, miałaby sobie poradzić z jednoczesnym skracaniem czasu pracy i dodatkowo wyższą najniższą płacą – która i tak jest już relatywnie bardzo wysoka – ministra nie wspomniała.

Czytaj więcej

Praca, Emerytury i renty

Płaca minimalna jeszcze wyższa. Minister pracy zapowiada rewolucję

Do płacy minimalnej nie będą wliczane premie i dodatki. Poziom najniższego wynagrodzenia (obecnie 4242 zł) ma osiągać „czysta” pensja, czyli płaca zasadnicza.

Co z AI, płacami w budżetówce, przyszłymi emeryturami?

Żaden z przedstawicieli rządu nie zająknął się za to w ostatnim czasie o prawdziwych wyzwaniach dla rynku pracy i systemu zabezpieczenia społecznego. Nikt nie wytłumaczył, w jaki sposób nasz rynek pracy poradzi sobie z nieuchronną rewolucją, jaka nastąpi wraz z upowszechnieniem sztucznej inteligencji. Z uwagi na model i strukturę rynku – m.in. dotychczasowy rozwój centrów usług biznesowych – ma to dla Polski szczególne znaczenie.

Nikt nie wspomniał o tym, jak należy zreformować system wynagrodzeń w sferze budżetowej. Zamrożone lub niewystarczająco podwyższane pensje pracowników budżetówki doprowadziły do zubożenia pracowników sfery publicznej. Swoje zrobiło też spłaszczenie płac z powodu wspomnianego wysokiego wzrostu płacy minimalnej w ostatnich latach. Systematyczne podwyżki dostają tylko najsłabiej wynagradzani pracownicy, a proporcjonalnie szybko nie rosną pensje bardziej wykwalifikowanych. Bez systemowych zmian coraz trudniej będzie pozyskiwać specjalistów do pracy w urzędach, a bez nich jakość usług publicznych będzie się tylko pogarszać.