Marek Isański: Czy orzekający w sprawach podatkowych wiedzą, że są sędziami

W sądach powszechnych też zdarzają się „pomyłki”, ale ciągle wydaje się, bo nie ma dowodów na zaprzeczenie tezy, że są one odstępstwem od reguły, jaką jest wydawanie wyroków mądrych i słusznych. W chyba najgłośniejszej sprawie błędnego wyroku sądu karnego, jakim było skazanie Tomasza Komendy, w składach było kilkunastu sędziów. Czyli błąd kilkunastu sędziów spowodował jeden (!) zły wyrok.

W sądzie administracyjnym w sprawach podatkowych jest zupełnie inaczej. Tam wyroki błędne, krzywdzące obywateli wydawane są całymi seriami, masowo i ani ten sąd ani parlament na to nie reagują, bo udają, że nic o tym nie wiedzą.

NSA co prawda do więzienia nie wsadza, czyli nie pozbawia wprost prawa do wolności. Jednak pozbawia prawa własności, co jakże często w istocie również pozbawia dużej części prawa do wolności, bo niesłuszne pozbawienie majątku czyni z obywateli niewolników ekonomicznych własnego państwa.

Można uznać, że sprawy ulgowiczów meldunkowych to problem niszowy. To tylko (?) niecałe 20 tysięcy rodzin skrzywdzonych przez państwo, a właściwie przez sędziów NSA. Wiele rodzin wskutek konieczności zapłaty olbrzymich jak na nie kwot się rozpadło, wiele osób się rozchorowało, depresje to była codzienność. Są też przypadki samobójstw. Ulga meldunkowa to chyba wręcz idealny przykład/wzorzec podejścia sądu administracyjnego/sędziów tego sądu do rozpoznawanych skarg kierowanych przez zwykłych obywateli, którzy do ochrony swych praw mają tylko ten sąd (!)

Czytaj więcej

Opinie Prawne

Marek Isański: Czy sędziowie NSA popełnili przestępstwo?

To nieprawda, że po wyroku TK stwierdzającym niezgodność z Konstytucją przepisu na podstawie którego nałożono obywatelowi podatek, ma on zawsze prawo do skutecznego odzyskania pieniędzy. Sędziowie NSA o tym doskonale wiedzą, ale odmawiają zawieszenia postępowania sądowego do czasu wydania wyroku przez TK. Czy to arogancja czy przestępstwo odpowiedzieć powinna prokuratura.

Tytułem jedynie przypomnienia. Ofiary ulgi meldunkowej to osoby, które w latach 2009-2013 zamieniły nabyte w latach 2007-2008 mieszkanie na inne, bardziej im potrzebne do realizacji celów życiowych. Organy podatkowe pozbawiły ich prawa do ulgi mieszkaniowej dokonując zadziwiającej wykładni prawa wbrew jasnym intencjom ustawodawcy przedstawionym wprost w uzasadnieniu do znowelizowanych przepisów. Pozbawiono ich również drugiej ulgi jaka im przysługiwała – ulgi meldunkowej – z uwagi na to, że nie złożyli oni nikomu do niczego niepotrzebnego oświadczenia o zameldowaniu przez ponad rok w zamienianym mieszkaniu.

Sąd administracyjny jednolicie oddalał przez 7 lat ich skargi. Wyroków takich wydał ponad 1000 (!) nie zajmując się w nich kompletnie ochroną praw obywateli, a przecież tylko po to powstały te sądy. Ograniczał się do lakonicznej analizy jednego wyrwanego z kontekstu, nieistotnego przepisu. Dopiero po upublicznieniu tego procederu i zaangażowaniu się do wielu spraw FPP sąd powoli dokonał całkowitej zmiany linii orzeczniczej.

Wydawałoby się, że sędziowie jak każdy normalny człowiek mają jakieś sumienie, wyciągną jakieś wnioski na przyszłość z tej oczywistej krzywdy obywateli, do której doprowadzili poprzez brak rzetelności. Choćby takie, że jak będą kiedyś do nich trafiały sprawy ulgowiczów to już nie będą traktowali ich z tzw. „zbytnim automatyzmem”. O tym, że wyciągną wnioski bardziej ogólne, dotyczące tego na czym ma polegać ich podstawowe zadanie, jakim jest ochrona praw obywateli w innych sprawach, trudno nawet marzyć.

Niestety nic takiego nie ma miejsca. Gdy skrzywdzeni ulgowicze na podstawie obowiązujących przepisów zwracają się do sądu o zwrot zagrabionego im majątku, to ich skargi są oddalane. Uzasadnienia kompletnie pomijają okoliczności w jakich doszło do zapłacenia przez nich nienależnych kwot. A to chyba istotne, że doszło do tego wskutek sądowej błędnej linii orzeczniczej, na którą powoływali się urzędnicy. Wówczas przecież pozbawione sensu było kwestionowanie stanowiska organów. Można je kwestionować dopiero teraz, po przyznaniu się sądu do błędu.

W sprawie tej rodziny organy wydały w 2016r. decyzję nakładającą nieistniejący podatek z wysokimi odsetkami za zwłokę. Kwota była dla nich astronomicznie wielka. Jej egzekucja zmusiła męża do emigracji zarobkowej, bo wszystko co zarobił w Polsce zabierał komornik. Doszło więc do wymuszonego przez państwo rozdzielenia męża od żony i ojca od dzieci. Dopiero po skontaktowaniu się z FPP 2019 roku doprowadziliśmy w 2021r. do umorzenia tego pseudo podatku.

Czytaj więcej

Opinie Prawne

Marek Isański: NSA „wymyślił” podatek dochodowy od utraconego majątku

Jesteśmy bodaj jedynym w cywilizowanym świecie państwem, w którym z jednej strony majątek nabyty w spadku i darowiźnie w obrębie najbliższej rodziny zwolniony jest całkowicie z opodatkowania, a z drugiej jego utrata powoduje, że na tego kto go stracił nakładany jest podatek dochodowy. Racjonalny parlament takiego prawa nie uchwalił. Ten „podatek” jest wynikiem porażająco niskiej znajomości zasad elementarnej logiki wśród sędziów sądu administracyjnego.