Wynosi ona ¼ typowej opłaty od pozwu w sprawach o prawa majątkowe (wynoszącej co do zasady 5 proc. wartości przedmiotu sporu, jednak nie mniej niż 30 złotych i nie więcej niż 100 000 złotych). W niektórych przypadkach jednak powód może być zobowiązany do wniesienia uzupełniającej opłaty w wysokości ¾ opłaty od pozwu. Dotyczy to m.in. przekazania sprawy do postępowania zwykłego w przypadku stwierdzenia w epu braku podstaw do wydania nakazu zapłaty.
Ocenna przesłanka
Nakaz zapłaty nie może być wydany m.in. wtedy, gdy przytoczone w pozwie okoliczności budzą wątpliwość. Jest to przesłanka w pewnej mierze ocenna. Dla jednej osoby coś może budzić wątpliwość, a dla drugiej nie. Dlatego czasem trudno jednoznacznie wskazać, czy w danej sprawie powinien być wydany nakaz zapłaty czy nie. Niemniej jednak w epu zdarzają się przypadki niewydania nakazu zapłaty z powołaniem się na to, że przytoczone w pozwie dokumenty wymagają analizy. Wydaje się, że to podejście nieprawidłowe, sprzeczne z założeniami epu.
Z natury rzeczy w epu analizie nie podlegają dokumenty wymienione w pozwie (powód bowiem jedynie je wymienia, a nie załącza ich do pozwu). A zatem to z samej treści pozwu (a nie z braku możliwości zapoznania się z powołanymi dokumentami) powinny wynikać ewentualne wątpliwości wyłączające wydanie nakazu zapłaty w epu.
A co w sytuacji, gdy powód nie zgadza się z postanowieniem wydanym w epu o przekazaniu sprawy wobec braku podstaw do wydania nakazu zapłaty? Postanowienie takie podlega zaskarżeniu zażaleniem na podstawie art. 394 § 1 pkt 1 k.p.c. albo skargą na orzeczenie referendarza sądowego na podstawie art. 398²² § 1 w zw. z art. 394 § 1 pkt 1 k.p.c. (w przypadku wydania postanowienia przez referendarza sądowego). Wydaje się jednak, że zaskarżając postanowienie o braku podstaw do wydania nakazu zapłaty i przekazaniu sprawy do sądu według właściwości ogólnej, kwestionowaniu podlega jedynie aspekt przekazania sprawy do tego, a nie innego sądu. I to tylko wtedy, gdy przekazanie następuje do sądu równorzędnego. Jeżeli natomiast sprawa z Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny (w którym usytuowany jest e-sąd obsługujący epu) zostanie przekazana do sądu okręgowego, to postanowienie o przekazaniu sprawy w ogóle nie będzie podlegać zaskarżeniu. W każdym przypadku natomiast spod kontroli instancyjnej wyłączone będzie stwierdzenie w epu braku podstaw do wydania nakazu zapłaty.
Błąd systemu
Niestety, w epu zdarza się, że system na koncie użytkownika generuje wprowadzające w błąd przyciski „Wnieś skargę" w odniesieniu do postanowień, które nie podlegają zaskarżeniu. Tak też w przypadku postanowienia o stwierdzeniu braku podstaw do wydania nakazu w epu i przekazaniu sprawy do sądu okręgowego użytkownik konta może zobaczyć przy postanowieniu przycisk „Wnieś skargę". Niewątpliwie wprowadza to użytkownika w błąd. Wprowadzony w błąd powód może wnieść skargę, która niepotrzebnie będzie absorbowała sąd, który w takim wypadku powinien wydać postanowienie o odrzuceniu skargi jako niedopuszczalnej. Poza tym wstrzymywanie przez e-sąd przekazania sprawy do innego sądu do czasu upływu terminu na wniesienie skargi będzie w takim wypadku niepotrzebnie przedłużać postępowanie (skoro skarga w tym wypadku w ogóle nie przysługuje, e-sąd powinien przekazać sprawę do sądu okręgowego niezwłocznie po wydaniu postanowienia).