Media publiczne nie dla radykałów

[b]Rz: Dlaczego pan wyręcza polityków i pisze za nich ustawę medialną?[/b]

Bo w ciągu ostatnich kilkunastu lat w tej sprawie wszyscy zawiedli. Politycy patrzą na media publiczne z punktu widzenia doraźnych interesów politycznych. Poza tym, w Polsce powstał fałszywy model demokracji. Obywatele raz na kilka lat wybierają parlament, prezydenta, samorządy i wracają do domów. A demokracja polega na tym, że istnieje aktywne społeczeństwo, które na różne sposoby tworzy sobie warunki funkcjonowania.

[b]I pisze ustawy?[/b]

Bierze udział w tworzeniu prawa. Wielkie procesy polityczne, jak choćby globalizacja, w dużej mierze są inspirowane przez ruchy społeczne.

[b]Czym projekt ustawy medialnej autorstwa środowisk twórczych ma się różnić od koncepcji polityków?[/b]

Proponujemy stworzenie mediów publicznych, które nie będą mediami państwowymi. Będą też działały w dużo prostszym systemie. Dziś czapa instytucjonalna nad Telewizją Polską i Polskim Radiem – wszystkie te rady, zarządy itp. – liczy 700 opłacanych osób. My proponujemy, by było ich ok. 50 zasiadających w Komitecie Mediów Publicznych. Media te będą finansowane przez obywateli w formie parapodatku, ale dla zdecydowanej większości będzie to podatek niższy niż abonament. Single zaoszczędzą połowę. Rodzina z dwoma pracującymi osobami zaoszczędzi kilka złotych miesięcznie. Wreszcie kontrola i zarządzanie będą należały do reprezentantów społeczeństwa z pominięciem świata wielkiej polityki.

[wyimek]W TVP muszą istnieć precyzyjne kryteria oceny programów. W prywatnej telewizji, jak np. w TVN, wystarcza dobry nos dyrektora Miszczaka[/wyimek]

[b]W projekcie piszecie, że „komitet obywatelski reprezentuje społeczeństwo wobec mediów publicznych”. Pana zdaniem wylosowani przedstawiciele kilku elitarnych środowisk będą reprezentantami społeczeństwa?[/b]

Wszyscy jesteśmy reprezentowani przez samorządy, a przedstawiciele samorządów będą tworzyli istotną część komitetu. Inni jego członkowie będą wskazywani przez świat akademicki, organizacje pozarządowe czy środowiska twórcze. Będzie to moim zdaniem mniej zniekształcona reprezentacja społeczeństwa niż ta, która powstaje w parlamencie na skutek działania systemu partyjnego, niskiej frekwencji, przeliczania głosów itd. A poza tym mandat dla tego rodzaju mechanizmu zostanie udzielony przez parlament.

[b]Te środowiska – dziennikarze, twórcy, rektorzy – mają dość jednolite, liberalne poglądy. Gdzie tu miejsce na różnorodność, ścieranie się postaw?[/b]

Mam nadzieję, że to będą osoby raczej o poglądach centrowych. Różne, skrajne nieraz, poglądy będą się ścierać na etapie wewnątrzśrodowiskowym, kiedy będzie trzeba wybrać kilka osób reprezentujących całe środowisko. I wtedy będzie musiało dojść do porozumienia, którego efektem będzie wybór osób umiarkowanych. Mam nadzieję, że przymus konsensusu będzie obcinał skrzydła na tyle, że wśród osób wybranych do komitetu nie będzie radykałów. Dzięki temu nasze media publiczne będą, zgodnie z tendencją europejską, coraz bardziej centrowe.

[b]Będzie w nich miejsce na programy ludzi o tak różnych poglądach, jak Tomasz Lis i Bronisław Wildstein?[/b]

Wedle standardów europejskich dziennikarz mediów publicznych jest politycznie przezroczysty. W praktyce znaczy to, że w większości europejskich mediów publicznych nie byłoby miejsca dla Wildsteina. Ani dla mnie. Chyba że narzucilibyśmy sobie spore ograniczenia.

[b]A dla Lisa?[/b]

Myślę, że łatwo by się w tym spektrum zmieścił.

[b]Tomasz Lis nawet nie udaje, że należy do bezstronnych dziennikarzy…[/b]

Nie ma dziennikarzy bez poglądów, co nie zmienia faktu, że spektrum poglądów, a zwłaszcza intensywność okazywania sympatii partyjnych dziennikarzy mediów publicznych powinny być mniej radykalne. W Polsce powstała kultura nakierowana na pokazywanie swojej tożsamości i swoich poglądów.

[b]Pan też nie stara się być bezstronny i wyważony.[/b]

W telewizji takiej jak BBC musiałbym sobie narzucić dużo bardziej centrową formę wypowiadania się. Może bym się na to zdecydował, gdybyśmy wszyscy umówili się, że staramy się być mniej wyraziści.

[b]To nudna będzie ta telewizja bez wyrazistych postaci i poglądów…[/b]

Nie musi być nudna. Na pewno na czym innym będzie się koncentrowała. Nie na sporze ideowym czy partyjnym, ale na meritum. Zabrałem się do tej ustawy także dlatego, że mam wrażenie, iż polskie media tak się skupiły na walce politycznej, że porzuciły meritum. Nie rozmawiamy o służbie zdrowia, ale o tym, jak ohydna lub wspaniała jest pani Kopacz.

[b]Ależ kwestie praw homoseksualistów budzą gorący spór ideowy. A do projektu wpisaliście, że do zadań mediów publicznych należy „uwzględnianie potrzeb mniejszości oraz grup zagrożonych wykluczeniem społecznym”.[/b]

Ten zapis wynika z naszych zobowiązań europejskich. Zadania mediów publicznych podlegają regulacjom unijnym. Kiedy mówimy o mniejszościach, to w Polsce na ogół mamy na myśli grupy LGBT, a tu chodzi także o mniejszości w rozumieniu grup komercyjnie słabych, np. ludzi powyżej 49. roku życia, dzieci, niedowidzących, niedosłyszących, mniejszości regionalne itd.

[b]Media wedle projektu mają „uwzględniać” potrzeby mniejszości, ale wartości chrześcijańskie już tylko „respektować”, w dodatku za podstawę przyjmując „uniwersalne zasady etyki”.[/b]

Nie przywiązywałbym do tego specjalnej wagi.

[b]Ale w kraju, w którym 90 proc. osób deklaruje się jako katolicy, dla wielu ludzi podkreślenie takiego zapisu może być ważne.[/b]

Nasza ustawa uzupełnia ustawę o Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji, regulującą do tej pory ład we wszystkich mediach. Tam wartości chrześcijańskie są zapisane, więc obowiązują zarówno media komercyjne, jak publiczne. Można oczywiście powtórzyć ten zapis. Ale ja jestem przeciwnikiem powtarzania zaklęć. Nie zauważyłem realizowania wartości chrześcijańskich, np. miłości bliźniego w programach Anity Gargas.

[b]Program Anity Gargas mieściłby się we wspomnianym wcześniej spektrum poglądów?[/b]

Moim zdaniem w żadnym warsztatowo porządnym medium by się nie mieścił. To taka dość cienka propaganda. Ale ja nie będę miał wpływu na to, kto będzie mógł mieć program, a kto nie.

[b]Zobowiązaliśmy się w gronie osób tworzących ustawę, że nie będziemy kandydowali do władz mediów publicznych, aby nie było [/b]

podejrzeń, że napisaliśmy ustawę pod siebie.

[b]Wróćmy do zapisu o wartościach chrześcijańskich. Jeśli politycy będą chcieli dodać zapis np. o umacnianiu rodziny, to wywoła to pana sprzeciw?[/b]