Należy domniemywać – bez ujmy dla tych zawodów – że w konkursie startowali między innymi ordynator oddziału, lekarz dyżurny, pielęgniarka, salowy i miejscowy grabarz (w końcu cmentarz w Płocku to całkiem duże przedsiębiorstwo).
Nie znam szczegółowego trybu powoływania prezesów spółek Skarbu Państwa, ale przynajmniej sektor prywatny uporał się z tym zagadnieniem nader skutecznie, powołując kompetentnych i profesjonalnych menedżerów zarówno do rad nadzorczych, jak i zarządów różnej wielkości spółek w różnorodnych branżach.
PERN nie jest byle jaką spółką, ale spółką, która ma strategiczne znaczenie dla zapewnienia energetycznego bezpieczeństwa kraju, jako że zarządza systemem przesyłowych rurociągów naftowych.Prosiłoby się, aby w radzie nadzorczej takiej spółki zasiadali specjaliści w zakresie zarządzania takimi rurociągami, znawcy problematyki energetycznej polityki, Rosji Putina (na przykład z Instytutu Studiów Wschodnich), menedżerowie z dużym doświadczeniem w zakresie inwestycji itd.
W każdej prywatnej spółce wyboru prezesa zarządu dokonuje rada nadzorcza, często cedując swoje uprawnienia na swojego przewodniczącego, ale określając podstawowe wymogi wobec kandydatów w postaci dokumentu zwanego job description (opis stanowiska wraz z wymaganiami).Pośród tych wymogów – oprócz znajomości przedmiotu działania spółki i potwierdzonego menedżerskiego doświadczenia – powinna być znajomość języków obcych (rosyjskiego i angielskiego).
Przewodniczący rady może – aczkolwiek nie musi – posłużyć się w procesie identyfikacji kandydatów profesjonalną firmą headhunterską, która dokonuje wstępnej selekcji kandydatów, przedstawiając ich radzie do ostatecznego wyboru. Profesjonalnie prowadzony proces zajmuje od dwóch do sześciu miesięcy. W rezultacie dokonuje się optymalnego wyboru z uniknięciem podejrzeń co do sterowania procesem wyboru jedynie słusznego kandydata.