Tworzyć miasto powinien każdy z nas

Rz: Kim jest city-maker?

Martin Barry: To osoba tworząca przestrzeń miejską i zmieniająca miasto w widoczny sposób. Termin city-maker upowszechnił się w 2016 roku, kiedy prezydencję w Unii Europejskiej objęła Holandia. Holendrzy zwrócili uwagę, że problem tworzenia miast i budowania domów jest dla dzisiejszego świata fundamentalny. Planując miasta i budynki, stoimy w obliczu wielu wyzwań: społecznych, demograficznych, ekologicznych. W rozwój dzisiejszych miast powinni włączyć się przede wszystkim mieszkańcy.

Kto może być osobą tworzącą miasto?

Każdy powinien zaangażować się w proces tworzenia przestrzeni miejskich. Chcemy żyć w dobrze zaprojektowanych miastach, ale najczęściej biernie czekamy, aż urbanistyczne projekty powstaną. Jako obywatele oglądamy się na polityków, architektów, deweloperów. Planowanie miasta jest bez wątpienia skomplikowane, wymaga precyzyjnych pomiarów i długotrwałych projektów. W oczach wielu mieszkańców to zajęcie raczej nudne. Dlatego w reSITE staramy się robić wszystko, aby zachęcić obywateli do city-makingu.

Co konkretnie robicie, aby zachęcać do działania?

Organizujemy spotkania, wykłady, konferencje, warsztaty, festiwale, imprezy, a nawet gry miejskie. Stawiamy na edukację i współpracę, widzimy, że nasza działalność przynosi rezultaty. Jesteśmy platformą porozumienia między mieszkańcami, deweloperami i politykami. Chcemy, aby różne grupy interesu, tworząc miasto, współpracowały ze sobą i aby wszyscy mówili tym samym językiem, to znaczy byli dla siebie nawzajem zrozumiali. Działamy w Pradze i miastach partnerskich, m.in. w Lizbonie, San Francisco i Nowym Jorku.

Z jakimi problemami borykają się miasta w XXI wieku?

Największym problemem współczesnych miast nie jest wcale brak przestrzeni. W wielu miastach jest jeszcze sporo terenów do zagospodarowania. O wiele poważniejszym zmartwieniem są gwałtownie rosnące koszty życia. W metropoliach takich jak Nowy Jork, Londyn, Tokio czy Hongkong ludzie pragnący mieszkać w centrum decydują się na wynajem małych mieszkań, ponieważ na większe ich nie stać. Podobny problem ma lub będzie miała za chwilę Warszawa i wiele rozwijających się miast. Nie ma oczywiście nic złego w małych mieszkaniach. Wielu nowojorczyków tak żyje, dom traktują jako sypialnię. Ale do życia w małych przestrzeniach trzeba się przyzwyczaić.

Co z innymi funkcjami, które musi spełniać mieszkanie?

Idea co-housingu, którą staram się promować, mówi, że liczne funkcje (poza prywatną strefę snu i odpoczynku) mogą być ulokowane w przestrzeniach wspólnych. Kuchnia i salon mogą być dzielone, tak jak w domach studenckich. Wielu studentów do mistrzostwa opanowało dzielnie przestrzeni mieszkalnej, może to być dla nas podpowiedź, jak organizować życie w ciasnych domach w centrum miast. Dzielenie przestrzeni domowych, tak samo jako dzielenie przestrzeni biurowych nazywane co-workingiem, to jeden z możliwych sposobów zwiększenia komfortu życia w miastach XXI wieku. Wspólne przestrzeni do pracy, sportu, rozrywki mogą mieć wpływ na poprawę relacji społecznych.

Jak znalazł się pan w Europie i co zwróciło pańską uwagę w Pradze?