Jak i czym ocieplić dom

[srodtytul]Kiedy najlepiej ocieplać budynki? [/srodtytul]

[b]Radzi Tomasz Hertman: [/b]

Ocieplanie jest dziś czymś zupełnie normalnym podczas budowy nowych domów czy w trakcie remontowania lub termomodernizacji budynków już istniejących. Ta powszechność spowodowała, że inwestorzy i wykonawcy często zapominają o podstawowych zasadach obowiązujących podczas instalowania systemów ociepleń. Elementy składowe systemów ociepleń produkowane są w oparciu o skomplikowane receptury, a surowce są zaawansowanymi chemicznie produktami, które w konkretnym wyrobie wymagają określonych warunków do prawidłowego związania się. Reżimy technologiczne opisane przez producentów systemów ociepleń nie powinny być zatem bagatelizowane.

Proces ocieplania budynku – pomijając fazę przygotowania podłoża – można podzielić na następujące etapy:

[b]1. Przyklejanie i ewentualne mechaniczne mocowanie materiału izolacyjnego [/b]

Wydaje się, że jest to bardzo prosta czynność, którą można wykonywać w niemal wszystkich warunkach atmosferycznych. Nic bardziej mylnego. Niska temperatura podłoża i powietrza, a przede wszystkim wysoka wilgotność powietrza, wpływa znacząco na wydłużenie czasu wiązania zapraw cementowych. Osiągnięcie wymaganej przyczepności zaprawy do warstwy izolacyjnej wydłuża się wówczas nawet o kilka dni. Trzeba też zadać pytanie, kiedy w tym przypadku materiał izolacyjny mocować mechanicznie. Odpowiedź jest prosta. Należy to robić natychmiast albo po przyklejeniu styropianu bądź wełny, albo dopiero po osiągnięciu przez zaprawę klejącą wystarczającej przyczepności. Inaczej podczas wiercenia i wbijania łączników mechanicznych płyty izolacyjne mogą odpaść.

[b] 2. Wykonanie warstwy zbrojonej [/b]

Warstwa zbrojona to siatka wtopiona w masę lub zaprawę klejącą. Jej położenie to bodaj najważniejszy etap w procesie instalowania systemu ociepleń, odpowiadający za wytrzymałość całego układu. I w tym przypadku warunki atmosferyczne są istotne. Niska temperatura spowalnia proces wiązania. Także wysokie temperatury i ciepłe wiatry owiewające elewację podczas zatapiania siatki z włókna szklanego w warstwie kleju wpływają na pogorszenie parametrów roboczych, jak i technicznych zaprawy, bo przyspieszają proces wysychania.

Wykonawcy próbują to często zmienić, dodając do zaprawy więcej wody, niż zostało to przewidziane przez producenta systemu ociepleń. Jednak zwiększając ilość wody w stosunku do ilości cementu zawartego w zaprawie, zmniejsza się jej wytrzymałość. Efektem mogą być pęknięcia elewacji i mniejsza odporność na uszkodzenia mechaniczne. Z kolei wiatr ma wpływ na szybkie przesuszanie zaprawy, szybkie wyparowanie z niej wody zarobowej, co również wpływa na obniżenie opisanych parametrów.

O ile od słońca, deszczu i wiatru możemy osłonić elewację siatkami, o tyle trudno o zabezpieczenia przed niską temperaturą i wysoką wilgotnością powietrza. W przypadku prowadzenia prac w niskich temperaturach producenci proponują stosowanie wersji zimowych zapraw klejących, które charakteryzują się krótszym czasem wiązania. Ich użycie wymaga jednak wysokiego reżimu technologicznego.

[b]3. Gruntowanie warstwy zbrojonej [/b]

Ta czynność jest najmniej wrażliwa na warunki pogodowe. Należy jednak pamiętać, że farbę gruntującą można aplikować dopiero na wyschniętą warstwę zbrojoną, co ma szczególne znaczenie w przypadku farb na bazie żywic akrylowych. Po drugie zaś – także i w tym przypadku – niska temperatura czy wysoka wilgotność powodują wydłużenie czasu schnięcia. Dodatkowo nagły deszcz może spowodować spłukanie wykonanej warstwy z powierzchni elewacji.

[wyimek] Czytaj też: [link=http://www.rp.pl/artykul/231858,426002_Chcesz_miec_cieplo___strzez_sie_bledow.html]Chcesz mieć ciepło - strzeż się błędów[/link][/wyimek]

Najbardziej niebezpieczne w tym etapie jest zamknięcie w warstwie zbrojonej zbyt dużej ilości wilgoci, większej niż może odparować poprzez warstwę farby. W gorące dni zgromadzona w warstwie kleju wilgoć będzie się zamieniać w parę wodną, której zwiększające się ciśnienie może spowodować odspojenie kolejnych warstw systemu.

[b] 4. Wykonanie warstwy fakturowej [/b]

Warstwy te można wykonać przy użyciu różnego rodzaju tynków. Mineralne są produkowane na bazie spoiw z wyselekcjonowanymi wypełniaczami i dodatkami organicznymi. Jest to grupa produktów szczególnie wrażliwa na niekorzystne warunki atmosferyczne. Tynki te w początkowym etapie wiązania są też szczególnie nieodporne na przebarwienia i wykwity wapienne, które nie wpływają na wytrzymałość tynków, ale są nieestetyczne. W niektórych przypadkach wykwity te są trudne do usunięcia, nawet przy przemalowaniu elewacji. Przed opisanym zjawiskiem można się uchronić, stosując siatki osłonowe.

Pozostałe tynki (akryle, silikaty, silikony) są produkowane na bazie spoiw organicznych z wypełniaczami dolomitowo-marmurowymi i dodatkami organicznymi. Tynki te wysychają poprzez odparowanie wody. Dlatego też są wrażliwe na wilgoć i opady atmosferyczne, ale już mniej na niskie temperatury. Nakładanie takich tynków na ścianę podczas deszczu może spowodować obsunięcie się niewyschniętego tynku z powierzchni elewacji pod wpływem zwiększonego ciężaru tynku. Ochroną jest osłanianie rusztowań. Późną jesienią i wczesną zimą warto też stosować zimowe wersje tego typu wyrobów.

[srodtytul]Jak przygotować budynek do ocieplenia? [/srodtytul]

[b]Radzi Krzysztof Krzemień: [/b]

Zależy to m.in. od jego wielkości i usytuowania. Najważniejsze jest bezpieczeństwo, zarówno wykonawców ocieplenia, jak i wszystkich użytkowników budynku. W obrębie prac trzeba więc zabezpieczyć wszystkie przejścia, w których mogą pojawić się ludzie. Kolejnym ważnym aspektem jest ochrona składowanych materiałów przed niekorzystnym działaniem warunków atmosferycznych (deszcz i silny wiatr). Należy też zwrócić uwagę na wszelkie elementy, które mogą uszkodzić zakładaną instalację – np. na cieknące rynny czy okapy balkonów. Przed ewentualnym uszkodzeniem trzeba też zabezpieczyć balustrady, parapety, posadzki i inne okładziny kamienne na balkonach, loggiach i schodach, a także lampy i inne elementy dekoracyjne, które znajdują się wokół budynku.

[srodtytul]Czym się kierować przy wyborze materiałów ociepleniowych? [/srodtytul]

[b]Radzi Krzysztof Krzemień: [/b]

Zasadą, że na izolacji nie warto oszczędzać, bo jest to inwestycja na lata, przynoszącą wymierne korzyści przez obniżenie kosztów użytkowania budynku (ogrzewanie zimą, chłodzenie latem). Dlatego niezależnie od tego, jaki rodzaj materiału izolacyjnego wybierzemy, pamiętajmy, by był sprawdzony, wysokiej jakości, najlepiej markowy. Tylko taki skutecznie ociepli budynek. Poszukajmy informacji w Internecie lub zapytajmy sprzedawcy, który z produktów do ociepleń ma odpowiednie certyfikaty, atesty, i rekomendacje instytucji badających materiały budowlane.

Liderzy rynku dostarczają kompleksowe systemy, w których są wszystkie niezbędne do wykonania perfekcyjnej izolacji budynku materiały – od fundamentu aż po dach. W skład systemów wchodzą materiały izolacyjne, kleje, tynki, zaprawy, grunty, siatki oraz farby. Użycie dobrych jakościowo, sprawdzonych materiałów w połączeniu z profesjonalnym wykonaniem, daje gwarancję trwałości i funkcjonalności takiego ocieplenia przez wiele lat.

Należy unikać materiałów o zaskakująco niskiej cenie. Nie wynika ona bowiem z troski o klienta, ale jest wynikiem zaniżonej jakości produktu. Taki materiał w efekcie obniża efektywność i trwałość całego ocieplenia.

Poza doborem odpowiedniego materiału ważne jest ustalenie odpowiedniej grubości warstwy izolacyjnej. W budynkach powstających odbywa się to już na etapie projektowania przez architekta. W przypadku budynku już istniejącego, poddawanego termomodernizacji, grubość warstwy izolacyjnej wynika z audytu energetycznego.

[srodtytul] Czym najlepiej ocieplać dom jednorodzinny, a czym blok? [/srodtytul]

[b]Radzi Grzegorz Tomaszewski: [/b]

Najpopularniejsze w Polsce są dwa zdecydowanie różne materiały termoizolacyjne: styropian (EPS) i wełna mineralna (MW). Przepisy prawa stawiają tylko jeden wymóg – konieczność instalowania wełny powyżej 25 m wysokości budynku. W innym przypadku dobór termoizolacji jest decyzją indywidualną – dla jednych ważniejsza będzie np. cena, dla innych – większa ochrona przed hałasem.

Styropian jest lekki, nie wchłania wody, niemal zupełnie uniemożliwia przepuszczalność pary wodnej, można go kleić do podłoża bez użycia kołków mechanicznych. Jest materiałem palnym. Kosztuje mniej niż wełna. Na płyty styropianu można nałożyć dowolny tynk.

Wełna mineralna jest zdecydowanie cięższa, nasiąkliwa, do jej mocowania zawsze trzeba stosować kołki. Ma podwyższoną izolacyjność akustyczną, jest niepalna. Podczas jej instalowania trzeba pracować w rękawicach i masce. Na płytach wełny trzeba położyć tynk o podwyższonej paraprzepuszczalności.

Z punktu widzenia dostawców systemów ociepleniowo-tynkarskich oba te produkty są równoważne.