Kupowanie budynków i ziemi na licytacji to ryzykowne przedsięwzięcie

Zdarza się, że dłużnicy specjalnie przed licytacją mówią o takiej umowie potencjalnemu nabywcy, by zniechęcić go do zakupu.Niestety nawet przezorne osoby mogą nabyć nieruchomość obciążoną taką umową. Nie ma bowiem obowiązku ujawniania umów najmu w księdze wieczystej nieruchomości. Bardzo często też dłużnik nie współpracuje z komornikiem, bo nie leży w jego interesie ujawnianie takich informacji.

Osoba, która bierze udział w licytacji, o rzeczywistym stanie nieruchomości dowiaduje się dopiero, kiedy ją kupi.

Nabywa się więc kota w worku.

Potencjalni nabywcy nie mają tzw. interesu prawnego. Oznacza to, że nie mają prawa przeglądania dokumentacji, takie jak np. pozwoleń na budowę. Jedyny dokument, który mogą zobaczyć, to opis nieruchomości sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego na zlecenie komornika. Zawsze oczywiście można obejrzeć nieruchomość, ale nie wszystko widać gołym okiem. Od momentu przybicia nieruchomości na licytacji do jej rzeczywistego wydania może też upłynąć sporo czasu. – Mało kto wie – wyjaśnia mec. Dębowski – że jeszcze wtedy dłużnik może skorzystać z procedury odwoławczej i trzeba czekać na rozstrzygnięcie. Upływają więc kolejne miesiące.

Tymczasem nabywca, żeby kupić nieruchomość, często zaciąga kredyt. Znane są przypadki, kiedy bank żądał od kredytobiorcy, żeby w ciągu roku od przybicia nieruchomości uzyskał wpis swojego prawa własności do księgi wieczystej nieruchomości. Niestety minął rok, a wpisu nie udało się uzyskać.

Okazało się bowiem, że dłużnik odwołał się od postanowienia o przybiciu. Efekt tego był taki, że nabywca zrezygnował z zakupu nieruchomości, stracił wpłaconą zaliczkę oraz wadium wynoszące 10 proc. wartości licytowanej nieruchomości. To nie był jednak koniec jego kłopotów. Bank zażądał od niego realizacji umowy kredytowej.