Ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową (art. 6 ustawy o własności lokali). Ustawodawca wyposażył wspólnotę mieszkaniową w znaczną samodzielność organizacyjną i prawną. W drodze uchwał podejmowanych na zebraniach właścicieli lub obiegiem nakładane są na członków wspólnoty określone zobowiązania związane z utrzymaniem i administracją nieruchomością wspólną, jej remontem, modernizacją.
Właściciel w takiej wspólnocie ma uprawnienie do wyłącznego korzystania z lokalu będącego jego własnością (art. 140 kodeksu cywilnego) oraz do współkorzystania z nieruchomości wspólnej zgodnie z jej przeznaczeniem (art. 12 ust. 1 ustawy o własności lokali).
W interesie ogółu mieszkańców domu jednak konieczne jest nieraz wejście jednostki zarządzającej budynkiem do określonego lokalu. Najczęściej wiąże się to z wykonywaniem niezbędnych napraw czy robót. Ponieważ właściciel mieszkania mógłby się temu sprzeciwić, ustawodawca wprowadził do ustawy o własności lokali unormowanie zezwalające na wejście w szczególnych sytuacjach.
Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy o własności lokali każdy właściciel – na żądanie zarządu – jest obowiązany zezwalać na wstęp do mieszkania, ilekroć jest to niezbędne do przeprowadzenia konserwacji, remontu lub usunięcia awarii w nieruchomości wspólnej, a także w celu wyposażenia budynku, jego części lub innych lokali w dodatkowe instalacje.
Wyliczenie sytuacji, w których właściciel jest zobowiązany zezwalać na wstęp do lokalu, ma charakter wyczerpujący, istnienie zaś przesłanek wymienionych w cytowanym przepisie musi być wykazane i weryfikowalne.
