Problem w tym, że ustalenie, jakie regulacje obowiązują przy najmie w praktyce nie zawsze jest oczywiste. Dużo zależy od tego, czy wynajmujemy lokal użytkowy, czy mieszkalny i czy w grę wchodzi najem okazjonalny.
Jakie przepisy i kiedy stosujemy
Zasady najmu lokali mieszkalnych określa ustawa z 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego (tekst jend. DzU z 2005 r. nr 31, poz. 266 ze zm.; dalej ustawa z 2001 r.). Ustawa ta nie dotyczy jednak wszystkich umów najmu mieszkań, a tylko tych, w których najemcami są osoby fizyczne bo jedynie one mają potrzeby mieszkaniowe. Tylko zatem umowy z takimi osobami jako najemcami podlegają ustawie o ochronie praw lokatorów. Nie ma natomiast ograniczeń co do wynajmujących – mogą nimi być osoby fizyczne (np. prywatni właściciele kamienic, osoby posiadające spółdzielcze prawa do lokali, zarówno własnościowe jak i lokatorskie), jak i podmioty gospodarcze, wspólnoty mieszkaniowe itp.
Jeśli dom lub mieszkanie chce wynająć jakiś podmiot gospodarczy (np. spółka z o.o. albo nawet osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą na cele z nią związane, np. aby otworzyć w tym lokalu swoje biuro), to do takiej umowy znajdą zastosowanie jedynie przepisy kodeksu cywilnego. Tacy najemcy nie spełniają bowiem kryterium lokatora zajmującego lokal w celu zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych.
Jeszcze węższy jest zakres podmiotów, które mogą zawrzeć umowę najmu okazjonalnego. Możemy z nią mieć do czynienia jedynie wtedy, gdy lokal wynajmuje osoba fizyczna, która nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania lokali.
Od rodzaju najmu zależy jego okres
Choć najem mieszkań i lokali komercyjnych się różnią, to pewne zasady są dla nich wspólne. Trzeba je znać bo o błąd nie trudno.