Owa zgodność powinna być wyrażona jednoznacznie, w sposób nie budzący wątpliwości co do trafności dokonanej oceny wyjaśnił Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu wyroku z 12 września 2016 r. (sygn. II OSK 1351/16).
Czego dotyczył spór
W kwietniu 2015 r. do właściwego prezydenta miasta wpłynął wniosek o wydanie pozwolenia na rozbudowę sieci elektroenergetycznej kablowej. Do wniosku została dołączona wymagana prawem dokumentacja, w tym projekt budowlany.
Prezydent miasta zatwierdził projekt i udzielił pozwolenia zgodnie z wnioskiem inwestora. Decyzję zaskarżono odwołaniem, jednak właściwy wojewoda utrzymał ją w mocy. Wojewoda zwrócił uwagę, że skarżący odwołał się również od decyzji prezydenta miasta w sprawie lokalizacji inwestycji celu publicznego dla tego przedsięwzięcia. W wyniku odwołania skarżącego samorządowe kolegium odwoławcze uchyliło decyzję lokalizacyjną w części dotyczącej przebiegu linii elektroenergetycznej przez działkę skarżącego. W konsekwencji wojewoda stwierdził, że nowy przebieg linii elektroenergetycznej omija działkę odwołującego się. Niezależnie od tego wojewoda uznał, iż decyzja prezydenta miasta odpowiada prawu.
WSA uwzględnia skargę
Decyzja wojewody została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, który wyrokiem z 3 lutego 2016 r. uwzględnił skargę (sygn. II SA/Gl 1039/15), choć z innych przyczyn, niż wskazywał skarżący (skarżący twierdził, że z uzasadnienia rozstrzygnięcia wojewody wynika, iż przewód linii elektroenergetycznej będzie biegł w granicy jego nieruchomości). WSA zwrócił uwagę, że do wniosku o pozwolenie na budowę należy dołączyć decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, która jest niezbędna dla dokonania oceny czy projekt budowlany jest z nią zgodny (art. 33 ust. 2 pkt 3 i art. 35 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane). W komentowanej sprawie dla realizacji inwestycji została wydana decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego.
WSA badając akta uznał, że w rozpoznawanej sprawie nie doszło do oceny zgodności zamierzenia z ustaleniami tej decyzji lokalizacyjnej. W ocenie WSA niewystarczające było stwierdzenie zawarte w decyzji wojewody, że pozwolenie na budowę jest zgodne z decyzją lokalizacyjną, gdyż winno być ono poparte odpowiednią analizą.