Para buch, klimat w ruch!

Symulacje komputerowe przeprowadzone w Instytucie Chemii Fizycznej PAN w Warszawie wykazały, że parowanie na naszej planecie przebiega inaczej niż dotychczas sądzili klimatolodzy. Odkrycie to sprawi, że globalne modele klimatyczne, w których parowanie odgrywa kluczowa rolę, trzeba będzie zmodyfikować.

Publikacja: 27.10.2015 12:05

Do opisu szybkości parowania używa się od ponad 100 lat wzoru Hertza-Knudsena

Do opisu szybkości parowania używa się od ponad 100 lat wzoru Hertza-Knudsena

Foto: 123RF

Paruje wszystko co zawiera wodę — oceany, rośliny, skóra. Do opisu szybkości parowania używa się od ponad 100 lat wzoru Hertza-Knudsena. Wynika z niego dość intuicyjne przewidywanie: w danej temperaturze szybkość parowania zależy od tego, jak ciśnienie przy powierzchni różni się od ciśnienia, które panowałoby, gdyby parująca ciecz znajdowała się w równowadze termodynamicznej z otoczeniem.

Polskie symulacje komputerowe, przeprowadzone z użyciem dynamiki molekularnej, wykazały, że wartości niektórych parametrów opisujących parowanie są nawet kilkukrotnie większe od przewidywanych przez wzór Hertza-Knudsena. Symulacje wykazały także, że strumień gazu uwalniającego się z powierzchni cieczy w trakcie parowania zmieniał się w niewielkim stopniu mimo znacznych fluktuacji ciśnienia. Informuje o tym pismo „Soft Matter".

Czytaj więcej, wiedz więcej!
Rok dostępu za 99 zł.

Tylko teraz! RP.PL i NEXTO.PL razem w pakiecie!
Co zyskasz kupując subskrypcję?
- możliwość zakupu tysięcy ebooków i audiobooków w super cenach (-40% i więcej!)
- dostęp do treści RP.PL oraz magazynu PLUS MINUS.
Nauka
Dlaczego superwulkan Yellowstone nie wybucha? Naukowcy odkryli cenną wskazówkę
Nauka
Kiedy gospodarki są w szoku? Co i jak kształtuje cykle koniunkturalne
Nauka
Obraz, notatki na marginesach. Co staropolskie książki mówią o ich czytelnikach?
Nauka
Etiopskie kazania. Nieznane karty z historii zakodowane w starożytnym języku
Nauka
Niezwykły fenomen „mlecznego morza”. Naukowcy bliżej rozwiązania zagadki