Tylko 69 zł za pół roku czytania.
O tym, jak szybko zmienia się świat. Czy będzie pokój na Ukrainie. Co się dzieje w kraju przed wyborami. Teraz szczególnie warto wiedzieć więcej. Wyjaśniamy, tłumaczymy, inspirujemy.
Para buch, klimat w ruch!
Symulacje komputerowe przeprowadzone w Instytucie Chemii Fizycznej PAN w Warszawie wykazały, że parowanie na naszej planecie przebiega inaczej niż dotychczas sądzili klimatolodzy. Odkrycie to sprawi, że globalne modele klimatyczne, w których parowanie odgrywa kluczowa rolę, trzeba będzie zmodyfikować.
Do opisu szybkości parowania używa się od ponad 100 lat wzoru Hertza-Knudsena
Paruje wszystko co zawiera wodę — oceany, rośliny, skóra. Do opisu szybkości parowania używa się od ponad 100 lat wzoru Hertza-Knudsena. Wynika z niego dość intuicyjne przewidywanie: w danej temperaturze szybkość parowania zależy od tego, jak ciśnienie przy powierzchni różni się od ciśnienia, które panowałoby, gdyby parująca ciecz znajdowała się w równowadze termodynamicznej z otoczeniem.
Polskie symulacje komputerowe, przeprowadzone z użyciem dynamiki molekularnej, wykazały, że wartości niektórych parametrów opisujących parowanie są nawet kilkukrotnie większe od przewidywanych przez wzór Hertza-Knudsena. Symulacje wykazały także, że strumień gazu uwalniającego się z powierzchni cieczy w trakcie parowania zmieniał się w niewielkim stopniu mimo znacznych fluktuacji ciśnienia. Informuje o tym pismo „Soft Matter".
