Ceramika ta pochodzi sprzed około 6000 lat, z końca epoki kamienia, używali jej pierwsi rolnicy jacy pojawili się na tych terenach. Rezultaty badań publikuje amerykańskie czasopismo PNAS (Proceedings of the National Academy of Sciences).
Analiza wykazała, że wszystkie naczynia kuchenne używane przez mieszkańców wybrzeża zawierały resztki pożywienia, w których zachowały się związki węgla występujące w organizmach zwierząt morskich. Na ściankach 20 proc. tych naczyń przetrwały również biochemiczne pozostałości typowe dla organizmów żyjących w wodzie, między innymi tłuszcze nie występujące u zwierząt i roślin lądowych. Natomiast w 28 proc. naczyń używanych przez ludność z dala od wybrzeża (kilkanaście kilometrów) występują ślady organizmów żyjących w wodzie słodkiej.
— Nasze badania wskazują wyraźnie, że najstarsi rolnicy zamieszkujący w rejonie zachodniego Bałtyku kontynuowali eksploatację starych źródeł żywności, sprzed epoki rolniczej. Korzystali z pożywienia zdobywanego w wodach morskich, rzecznych i jeziorowych. Widocznie było to dla nich ważnym uzupełnieniem hodowli i uprawy. Wynika z tego także, że pojawienie się rolnictwa nie zmieniło życia nadbałtyckich myśliwych i zbieraczy tak radykalnie, jak dotychczas sądziliśmy — wyjaśnia dr Olivier Craig z Uniwersytetu w Yorku.
