W Muzeum Narodowym w Warszawie polecamy wystawę „Przesilenie. Malarstwo Północy 1880–1910”. Ta pierwsza przekrojowa u nas wystawa sztuki nordyckiej przełomu XIX i XX wieku pozwala poznać bliżej artystów z Danii, Norwegii, Szwecji, Finlandii i Islandii
Główny wielki temat w malarstwie Północy to pejzaż i relacje człowieka z naturą. Na wielu prezentowanych obrazach można podziwiać piękno rodzimej przyrody, surowej i tajemniczej; krajobrazy z jeziorami, rzekami, fiordami, skałami, zielonymi lub zaśnieżonymi lasami. Piękno i potęga natury Północy wprawia w stan kontemplacji. I przywraca zagubione w rozwoju cywilizacji poczucie jedności z nią. Obrazy skandynawskich artystów emanują poczuciem równowagi i harmonii.
Naturę przedstawiają w różnorodnych stylistykach. Realistycznie, np. na płótnach z rybakami na morzu, malowanych przez Duńczyków Michaela Anchera i Pedera Severina Krøyera oraz Szweda Oscara Björcka. Impresjonistycznie, jak w obrazie „Letni wieczór na południowej plaży” Pedera Severina Krøyera ze spacerującymi kobietami w białych sukniach wzdłuż morskiego brzegu. Symbolicznie, czego przykładem z kolei wspaniałe syntetyczne krajobrazy islandzkiego malarza Þórarinna B. Þorlákssona.
Inne tematy chętnie podejmowane przez Skandynawów to: sceny we wnętrzach – w zaciszu domowym lub w atelier, mity i legendy narodowe, „wnętrze” człowieka i mroczne zakamarki jego duszy. Z muzeum Muncha w Oslo przyjechał obraz „Melancholia” najsławniejszego malarza Północy Edvarda Muncha, prekursora ekspresjonizmu. .
Pokaz wzbogaca kilkanaście wybranych obrazów polskich artystów, m.in. Wojciecha Weissa, Józefa Mehoffera, Olgi Boznańskiej, Józefa Chełmońskiego, Konrada Krzyżanowskiego, zachęcając do porównań podobnych motywów.
