Urodził się na farmie Mossbawn nieopodal Derry w Irlandii Północnej w 1939 roku, w tym samym roku, w którym zmarł William Butler Yeats (noblista z 1923). W swojej ojczyźnie uchodził zresztą za kontynuatora Yeatsa, nazywano go również „poetą bagien", bowiem akcja liryczna jego wierszy rozgrywała się w scenerii bagnistej przyrody północnej Europy. Wykładał literaturę na uniwersytetach w Belfaście i w Dublinie oraz w Oksfordzie, a także w Berkeley (USA), na tej samej uczelni, na której wykładał Czesław Miłosz. Znał się i przyjaźnił się z Miłoszem oraz z Wisławą Szymborską i Adamem Zagajewskim. Kilka razy odwiedził nasz kraj, Polska Akademia Umiejętności w Krakowie nadała mu nawet członkostwo. Jest autorem szkicu „Miłosz: poeta stulecia, poeta tysiąclecia" oraz epitafium „Cieniowi Zbigniewa Herberta", w którym znalazły się takie oto wersy: „Byłeś jednym z mieszkańców krainy północniejszej nawet niż wiatr,/ Ale najbliższej sercu Apollina: to do niej powracał/ Każdej zimy. Dla wszystkich, którzy w krainie mieszkali,/ Byłeś jego heroldem, kiedy znowu unosił go szum/ Wichru i milkła kraina, i nadzieje lata pierzchały./ To on uczył cię gry na lirze, starannego strojenia jej strun".

Pierwszym, który tłumaczył  go na język polski, był Piotr Sommer. Blok jego piętnastu wierszy oraz biogram i fotografię zamieścił w zredagowanej i opracowanej przez siebie „Antologii nowej poezji brytyjskiej" w 1983 roku, zaś w roku 1998 wydał w swoich przekładzie wybór jego poezji i prozy poetyckiej „Kolejowe dzieci". Następnie kilka tomów jego liryki ogłosił Stanisław Barańczak: „44 wiersze" (1994), „Ciągnąc dalej" (1996), „Światło elektryczne" (2003) i „Przejrzysta pogoda" (2009). Po polsku ukazały się ponadto dwa tomy jego esejów: „Zawierzyć poezji" (1996) oraz „Znalezione – przywłaszczone" (2003), w których pisał o twórczości wielkich poetów brytyjskich: Christophera Marlowe'a i Roberta Burnsa, Thomasa S. Eliota i Dylana Thomasa, Roberta Lowella i Sylvii Plath, ale także o poezji Dantego Alighieri i Josifa Brodskiego oraz o takich zagadnieniach, jak wyobraźnia i metaforyka czy tajemnicze związki życia i literatury. We współpracy z Barańczakiem przełożył na angielski „Treny" Jana Kochanowskiego.

W roku 2011 Jerzy Jarniewicz (poeta wykładający na uniwersytetach Łódzkim i Warszawskim) ogłosił poświęconą mu książkę monograficzną „Heaney. Wiersze pod dotyk".

Seamus Heaney czyta poezje Herberta