Reklama

Nadchodzi teatr ojcobójczyń

Jubileusz 20-lecia „Notatnika Teatralnego" uświetnił numer poświęcony Krzysztofowi Warlikowskiemu - pisze Jacek Cieślak

Publikacja: 29.07.2011 12:03

Nadchodzi teatr ojcobójczyń

Foto: materiały prasowe

Na otwarcie liczącego ponad 460 stron tomu reżyser wybrał trzy zeznania, z których dwa współtworzą scenariusz jego spektaklu „Koniec". To „Sen Józefa. K." na podstawie „Myśliwego Grakchusa" i „Mowa obronna Franza K." wg Franza Kafki. Trzecim jest „Oddajcie mi swoje dzieci", przemówienie Chaima Mordechaja Rumkowkiego wygłoszone we wrześniu 1943 r. w getcie łódzkim, w którym apelował do rodaków o wydanie 20 tysięcy dzieci w wieku do lat 10, by spełnić żądania Niemców i uratować starszych.

Z Kulturą na Ty - poleć swoje wydarzenie kulturalne

 

Wszystkie trzy teksty mówią o największym absurdzie życia, jakim jest nieustanne uwikłanie w śmierć, wynikające z okrucieństwa losu i Boga. „Proroctwo, historia i fikcja. Te zeznania mówią mi o tym, co robiłem i będę robił. Pokazują, jak trudno myśleć o tym, że coś innego nas jeszcze czeka" — napisał reżyser komentując trzy teksty. Przyszłości dotyka natomiast esej „Ojcobójczynie" Anny Wojciechowskiej, poświęcony zapowiadanym na jesień „Opowieściom afrykańskim według Szekspira". Na ten nowy spektakl Warlikowskiego złożą się fragmenty „Króla Leara", „Kupca weneckiego" i „Otella". Adaptację rozbudowano o monologi w tłumaczeniu Wajdiego Mouwada, „Soul on Ice" Eldridge'a Cleavera, a także „Lato" Johna Maxwella Coetzee'ego.

Spektakl ma otwierać motto z „Księgi Malachiasza" mówiące o Eliaszu, który nadchodzi, by ojcowie wybaczyli synom, a synowie ojcom. Nabiera zaskakującego wyrazu w zderzeniu z szekspirowskimi tragediami, w których powodem nieszczęścia są toksyczne relacje między ojcem a córkami.

Reklama
Reklama

Lear jest zaborczy i poza Kordelią, będącą ofiarą miłości do rodzica, wychował kobiety nienawidzące mężczyzn, tolerujące tylko słabych. W „Kupcu weneckim" kluczowa jest scena w sądzie. Przebrana w męską togę Porcja, usłyszy z zeznań ukochanego Bassania, który broni oskarżonego Antonia, że ten znaczy dla niego więcej od Porcji i zrobi wszystko, by go ocalić.

Z kolei Desdemona, odchodzi z domu z lekceważonym przez wszystkich czarnoskórym Otellem, by poniżyć ojca i być poniżana przez pełnego kompleksów męża. Wątek ten otwiera na nowe interpretacje fragment „Lata" Coetzeego o synu niszczonym przez ojca, mającym nieudane relacje z kobietami i światem. Mieliśmy już teatr ojcobójców, teraz przyszedł czas na teatr ojcobójczyń, który może wyjaśnić wiele z dzisiejszego fenomenu feminizmu i parad wolności.

W „Notatniku" znalazły się też wywiady z Małgorzatą Szczęśniak, Ewą Dałkowską, Mają Ostaszewską, Jackiem Poniedziałkiem, Andrzejem Chyrą, Jerzym Stuhrem, Markiem Kalitą, Zygmuntem Malanowiczem, a także wypowiedzi zagranicznych krytyków na temat Krzysztofa Warlikowskiego.

 

plakat
Andrzej Pągowski: Trzeba być wielkim miłośnikiem filmu, żeby strzelić sobie tatuaż z plakatem do „Misia”
Patronat Rzeczpospolitej
Warszawa Singera – święto kultury żydowskiej już za chwilę
Kultura
Kultura przełamuje stereotypy i buduje trwałe relacje
Kultura
Festiwal Warszawa Singera, czyli dlaczego Hollywood nie jest dzielnicą stolicy
Kultura
Tajemniczy Pietras oszukał nowojorską Metropolitan na 15 mln dolarów
Reklama
Reklama