Na miłość trzeba mieć czas - mówi Justyna Steczkowska

Tekst z tygodnika Uważam Rze

W świecie gwiazd rozwody są na porządku dziennym. Odnoszę wrażenie, że mówienie o kryzysach miłosnych służy nawet podnoszeniu popularności. Jedna z artystek zaprosiła, jak pamiętamy, fotoreporterów do sądu podczas rozprawy rozwodowej. Pani ma tego samego męża od 11 lat. Ciśnie się na usta – jak to możliwe?

Są wśród nas gwiazdy, które zdobyły popularność, sprzedając zarówno swoje prywatne życie, jak i wszystko, co inni chcą kupić. Nie jestem osobą, która ma prawo umoralniać innych ani też ich oceniać, bo w przypadku emocji i miłości każdy musi rozsądzić to według własnego sumienia. Są też artyści, którzy starają się ukryć przed światem to, co dla nich najcenniejsze, czyli miłość i swoją rodzinę, ale media nieustannie żądne igrzysk i chleba potrafią zachowywać się czasem jak wredna teściowa. Nie ułatwia to na pewno życia prywatnego małżeństwom, w których chociaż jedna ze stron jest osobą popularną. Związek dwojga ludzi jest delikatną pajęczyną utkaną z emocji i każda ocena z zewnątrz niszczy ją od środka.

Panią też już rozwodzono w kolorowych pismach. Jak się pani wtedy czuła?

Na pewno nie czułam się dobrze, ale oboje potrafimy mieć do tego dystans i – jak widać – to, co mamy sobie do powiedzenia, jest dla nas ważniejsze niż to, co mówią inni.

Dlaczego koledzy z branży tak często się rozwodzą? Są bardziej roszczeniowi, egoistyczni, pieniądze uderzają im do głowy?

Myślę, że nie można tego generalizować w ten sposób, ponieważ rozwodów jest bardzo dużo i zawód nie ma tu znaczenia. Brak czasu na miłość, przerośnięte ego, niedojrzałość i wiele innych aspektów wpływa na taki, a nie inny stan rzeczy, ale ponieważ praca w show-biznesie jest widoczna bardziej niż inne, to też i rozwody są głośniejsze oraz bardziej komentowane.

Żyjemy w świecie mody na to, co antyrodzinne. Nie tylko w brukowcach, ale również w pozostałych mediach przeważa ton pochwały dla rozwodów. Jeśli znany mężczyzna zostawia żonę dla młodszej (Marcinkiewicz i Isabel), to opatrzone jest to komentarzem – w końcu odnalazł szczęście. Niewielu dziennikarzy pyta, co czują jego żona czy dzieci. Różne badania pokazują też, że mamy do czynienia z coraz większym społecznym przyzwoleniem na rozwody. To już nie życiowa porażka, ale pozbycie się problemu. Jak w takim świecie uczyć następne pokolenie wartości, jakimi są wierność, małżeństwo...?

Myślę, że to jest pytanie do mediów, dlaczego nieustannie poświęcają więcej uwagi temu, co ma w sobie mocne znamiona próżności. Rozwody nie są dla nikogo nigdy rzeczą łatwą i ocenienie tego z zewnątrz jest wielką krzywdą dla obu stron, szczególnie wtedy, kiedy w grę wchodzą dzieci. Nigdy nie powinno stawać się to debatą publiczną, ale tak jak mówię, jest niewielki procent ludzi, którzy są przesadnie ekshibicjonistyczni, i mediom wydaje się, że na podstawie tego małego procentu można w taki sam sposób traktować wszystkich innych, podczas gdy reszta wcale sobie tego nie życzy i włażenie w pościel w butach uważa za karygodne. Proszę sobie samej uczciwie odpowiedzieć na pytanie, czy większość mediów w ogóle szanuje człowieka i jego uczucia.

Jaka jest recepta na miłość według pani?

Nie ma gotowych recept ani na życie, ani na miłość.

Dużo pani koncertuje, pracuje nad nową płytą. Miłość musi walczyć z czasem?

Tak, na miłość trzeba mieć czas, ma pani rację. Trzeba też znaleźć czas na przyjemności w alkowach. Dlatego też bardzo się staram, żeby proporcje miedzy pracą a życiem prywatnym nie były zachwiane. Gdy ma się dzieci, pilnowanie tej równowagi daje bezpieczeństwo całej rodzinie. Z jednej strony miłość i poświęcenie dla małego człowieka, którego powołaliśmy do życia, z drugiej strony swój własny rozwój i spełnione ambicje rodziców wpływają na szczęście oraz spokój całej rodziny. Nikt nie może tłamsić drugiej osoby i zabraniać jej iść własną drogą lub „żyć własną legendą". Myślę, że młodym ludziom warto pokazywać i uświadamiać, że rodzina jest wielkim skarbem, ale szczęśliwie będzie działać wtedy, kiedy każdy w niej będzie szanowany przez drugiego i będzie mógł rozwijać się na swój własny sposób. Sposób, który czuje. Nie można w rodzinie nikogo zmuszać do tego, żeby zapomniał o sobie w imię źle rozumianej świętości, chyba że sam tego chce i właśnie tak czuje.

Przeczytałam w jednym z kobiecych pism zwierzenia kobiet, które po urodzeniu dziecka, nie chcąc dać się „sprowadzić" do roli mamy, wyjeżdżały na wspinaczki do dalekich krajów, a dzieci do niań wołały „mamo". Kobiety te realizowały się i – jak mówiły – odnajdywały szczęście, ale dzieci na tym tylko cierpiały...

Dlatego powtarzam raz jeszcze, że niezbędna jest równowaga. Dziecko musi mieć stały kontakt z matką, żeby wyrosło na zdrowego emocjonalnie człowieka. Po trzech miesiącach od porodu wróciłam na scenę, bo kocham muzykę, ale wróciłam na nią z dzieckiem. Karmiłam chłopaków piersią oraz woziłam wszędzie ze sobą i nie tylko z tego powodu, iż obawiałam się, że będą mówiły do babci „mamo", ale ze zwykłej macierzyńskiej potrzeby bliskości mojej i dziecka. Oczywiście wymagało to wiele wysiłku i przychylności organizatorów, ale na szczęście nie było z tym problemu. Dlatego bardzo ważne są publiczne debaty i społeczne kampanie na temat żłobków w miejscu pracy i uświadamianie pracodawcom, że zadowolona mama to też bardziej szczęśliwa i lepiej pracująca kobieta. Psychicznie nie dałabym sobie rady, nie widząc noworodka więcej niż dwa dni. Dlatego dopóki dzieci potrzebują bliskiego kontaktu z nami, dopóty spędzamy każdą wolną chwilę z nimi, bo mamy świadomość, że kiedyś pójdą swoją własną drogą i ten czas niczym nieskrępowanej, szczerej, bezinteresownej miłości i ufności do matki nigdy już nie wróci, a siła tych uczuć nie będzie już tak duża. Te piękne chwile zostaną tylko na fotografiach i przeżyć je raz jeszcze nie będziemy mieli szans, dlatego równowaga jest tak ważna.

Ma pani fanów, którzy piszą na forach o tym, że pani pożądają, na scenie eksponuje pani swoje piękne ciało. Czy mąż jest zazdrosny?

Nie, bo pożądają Justyny Steczkowskiej, a nie żony architekta.

Mężczyźni lubią dominować. Taka chyba ich natura. Czy można dominować w małżeństwie z Justyną Steczkowską?

Skoro taka natura, to trzeba nauczyć się ją szanować. Dominacja w pracy zupełnie mi wystarcza (śmiech).

Kobiety są lepiej wykształcone, dbają o siebie, walczą o swoje prawa, są sprytne i szalenie inteligentne. Coraz częściej są już nie tylko szyją, ale i głową w związku. Zgadza się pani z tym? Jest pani taką żoną?

Zgadzam się ze wszystkimi przymiotnikami, jakie postawiła pani przy słowie „kobieta", ale nawet te najbardziej sprytne, inteligentne i wykształcone potrzebują do pełni szczęścia męskiej energii, a czasem nawet męskiej dominacji, ale tej, która nie tłamsi, tylko bywa wyrazem piękna, szacunku i uwielbienia.

W jednym z wywiadów powiedziała pani, że piosenkę erotyk dedykuje mężowi. Gdyby powiedziała pani, że tajemniczemu mężczyźnie, znalazłaby się pani w jednej chwili na okładkach pism. Może to sposób na promocję nowego krążka. Pewnie lepiej by się sprzedał...