Muzyka wyrażająca ducha młodzieńczych społeczności

Wydana niedawno trzecia płyta „Holy Fire" to bardzo wyrównany zestaw poprockowych piosenek z mocnym singlem „Inhaler" wspartym znakomitym teledyskiem. Kompozycja łączy melodyjny, tajemniczy motyw z potężnym riffem, jakiego nie powstydziłyby się najlepsze hardrockowe formacje. Piosenka i clip fantastycznie wyrażają istotę młodzieżowych społeczności, które nie chcą utożsamiać się z wielkimi ideami, wolą minimalizm nieformalnych spotkań, adrenalinę sportów ekstremalnych, taniec czy jogę. Świetny jest też rytmiczny „My Number", refleksyjny „Bad Habit" i przebojowy „Everytime".

Na tle Foals szkocka grupa Biffy Clyro to weterani. „Opposites" jest już siódmym jej albumem, wliczając w to koncertowe „Revolutiones: Live at Wembley". Wembley w biografii każdego zespołu brzmi dumnie, ale Szkoci występowali już na prawie wszystkich ważnych arenach i festiwalach, choć przypisana mu jest rola zespołu rozgrzewającego publiczność przed występami takich gwiazd, jak The Rolling Stones, Red Hot Chili Poppers czy Muse.

Także na najnowszej płycie postawili na dopracowane, precyzyjne brzmienie. Wokalista tria Simone Neil ma znakomitą dykcję, która sprawia, że słowa piosenek brzmią tak dobitnie jak gitarowe riffy i uderzenia perkusji. Największym hitem na płycie jest „Black Chandelier". Co ciekawe, teledysk bardzo przypomina „Inhaler": muzycy konfrontują się z grupą czarnoskórych imigrantów żyjących poza głównym nurtem społeczeństwa.

Duże wrażenie robi kompozycja „Opposite", piękna szkocka ballada, która na koncertach będzie stanowić okazję do zapalenia zapalniczek bądź rozjaśnienia widowni światłem telefonów komórkowych. Płyta dostarcza też atrakcji dla oka – wyróżnia się projektem okładki przygotowanej przez Storma Thorgersona, nadwornego plastyka Pink Floyd.