Złoty kokos na żoliborskiej pustyni

Miejsce nazywa się Coco De Oro (czyli złoty kokos). Aby je znaleźć, trzeba zadać sobie odrobinę trudu – jest ukryte na dolnym poziomie pawilonów przy skrzyżowaniu ulic Potockiej i Mickiewicza. Nie ma szyldu. Nie było też hucznego otwarcia. Bo nie o rozgłos jego właścicielom – Jankowi Czernikiewiczowi i Sylwii Podolskiej – chodzi.

– To ma być przede wszystkim miejsce dla mieszkańców dzielnicy – wyjaśniają.

Ta dwójka aktywistów jest już dobrze znana warszawiakom. To oni jako jedni z pierwszych, w 2002 roku, otworzyli na terenie Fortów Mokotów klub – Pruderię. Teraz zaś postanowili ożywić kulturalną pustynię, jaką jest Żoliborz.

– To wynika z naszej wewnętrznej potrzeby – tłumaczy Sylwia. I dodaje, że na początku plany mieli skromne: – Szukaliśmy lokalu dla małej kawiarenki.

Ale spodobała im się duża piwnica, w której kiedyś działał klub Laguna. W Coco De Oro bez problemu mieści się kilkanaście stolików, jest przestrzeń dla dzieci i parkiet, na którym wieczorami będzie można potańczyć. A to dopiero początek.

– Lada chwila zaczynamy adaptację sąsiednich pomieszczeń na salę koncertową i szatnię – mówią z entuzjazmem właściciele.

A czego będzie można się spodziewać po programie artystycznym?

– Chcemy, by było to miejsce dla 30-latków, więc i muzykę dobieramy z myślą o nich – mówi Janek.

Szczegóły dopracowuje Ola Monola, artystka związana z Bauaganem Mistrzów, która pełni w Coco De Oro rolę kaowca.

– Marzy mi się sprowadzenie na kameralny koncert funkowej Breakestry, soul-jazzowego Jose Jamesa albo szalonej harfistki Joanny Newsom – mówi.

Ma jednak świadomość, że nie będzie to łatwe. Na razie więc skupia się na wynajdywaniu ciekawych didżejów – wczoraj MesBrutah zaserwował tu mieszankę brzmień brytyjsko-jamajskich. W sobotę od godz. 21 do zabawy zachęcać ma Pewex, specjalista od eklektycznej mieszanki brzmień tanecznych.