Pianista, wokalista, kompozytor, autor tekstów, aranżer i producent Donald Fagen jest ważniejszą połową duetu Steely Dan. Tylko nieliczne zespoły w historii rocka mają tylu wiernych fanów co Fagen i gitarzysta Walter Becker. Sprawiły to albumy, które wydawali w latach 1971–1980 jako Steely Dan. Sprzedano ich ponad 30 milionów.
Ukoronowaniem były płyty „Aja" i „Gaucho", potem poświęcili się solowym projektom. W 1982 r. Fagen wydał genialny album „Nightfly", który był zaczątkiem trylogii, a jej kolejne tytuły to „Kamakiriad" (1993) i „Morph the Cat" (2006). Każdy wyróżniał się wysokim poziomem artystycznym i niepowtarzalnym brzmieniem. Nie inaczej jest z „Sunken Condos", ten album otwiera nowy rozdział w twórczości Donalda Fagena.
Już pod szyldem późnych nagrań Steely Dan – „Two Against the Nature" (cztery nagrody Grammy, w tym dla najlepszego albumu 2000 r.) i „Everything Must Go" (2003) – Fagen przemycał jazzowe harmonie.
Solowe albumy Donalda Fagena jeszcze bardziej zbliżyły się do jazzowej estetyki. To właściwie perfekcyjnie zaaranżowane jazzowe piosenki o popowym charakterze z aspiracjami do list przebojów. Potencjalnych hitów jest na „Sunken Condos" dziewięć, czyli wszystkie nagrania.
Tych nagrań można słuchać raz po raz, znajdując coraz to nowe, intrygujące brzmienia: subtelną sekcję instrumentów dętych, kilka uderzeń w wibrafon czy stłumioną trąbkę multiinstrumentalisty i współproducenta Michaela Leonharta, gitarową solówkę Jona Heringtona, harmonijkę Williama Galisona, zmysłowy żeński chórek.
