Czy młodzież jest uzależniona od komórek

Artykuł pochodzi z archiwum "Rzeczpospolitej"

– W wakacje młodzież ma więcej wolnego czasu, a to sprzyja korzystaniu z telefonu komórkowego. Bywa, że młodzi ludzie zamiast spotkać się na świeżym powietrzu, skorzystać z dobrej pogody, przez cały dzień wysyłają do siebie esemesy – ostrzega Anna Niziołek, psycholog pracująca z młodzieżą.

Podobnego zdania są twórcy kampanii społecznej „Uwaga! Fonoholizm", którzy alarmują, że nastolatki są coraz bardziej przywiązane do komórek.

– Chcemy im uświadomić, że komórka nie może dominować ich życia oraz że można mądrze z niej korzystać   – mówi Małgorzata Siewierska, koordynator kampanii. – Dlatego uruchomiliśmy stronę internetową www.uwagafonoholizm.pl, by pokazać zagrożenia płynące z nadmiernego korzystania z komórek, np. osłabienie więzi międzyludzkich czy ubożenie języka, który zaczyna być skrótowy jak w esemesach. Od września zaczniemy kampanię edukacyjną w szkołach.

Na potrzeby kampanii TNS OBOP przeprowadził badanie „Młodzież a telefony komórkowe". Wynika z niego m.in., że 36 proc. osób w wieku 12 – 19 lat nie wyobraża sobie dnia bez telefonu komórkowego. Twórców kampanii zaniepokoiło też, że 27 proc. badanych wróciłoby po telefon komórkowy, gdyby zapomniało go z domu, a 28 proc. co prawda nie wróciłoby po komórkę, ale odczuwałoby z tego powodu niepokój.

– Z moich obserwacji wynika, że młodzież korzysta z telefonu bardzo często, np. w czasie lekcji. Nie potrafią go wyłączyć, bo się boją, że ominie ich coś ważnego. A gdy są zmuszeni go wyciszyć, to kładą w widocznym miejscu, żeby widzieć, czy ktoś nie dzwoni albo nie przysłał esemesa – opowiada Niziołek.

Potwierdza to badanie TNS OBOP: aż 60 proc. badanych nastolatków korzysta z telefonu komórkowego podczas lekcji, 44 proc. w czasie rodzinnego obiadu, 28 proc. – w kinie.

Twórcy kampanii uważają, że może to doprowadzić do uzależnienia zwanego w psychologii fonoholizmem.

– Objawy są podobne jak w przypadku innych uzależnień niechemicznych, np. od hazardu. Ale nie tak łatwo jest je zauważyć, bo telefon mamy przy sobie codziennie i nie ma w tym nic nadzwyczajnego – mówi Tomasz Folusz, terapeuta z Ośrodka Terapii Uzależnień i Pomocy Psychologicznej Polana. Wylicza główne objawy: nadmierne przywiązanie do telefonu, zbyt częste używanie go w codziennych sytuacjach.

– Jeżeli czujemy niepokój, negatywny nastrój, stajemy się podenerwowani, kiedy nie mamy przy sobie telefonu, to jest już powód do rozmowy ze specjalistą – twierdzi Folusz.

W Polsce do ośrodków zwalczających uzależnienia osób z fonoholizmem trafia na razie niewiele. – Ale myślę, że za kilka lat coraz częściej będziemy stawiać takie diagnozy – uważa Folusz. Dodaje, że na to zjawisko najbardziej podatni  są młodzi ludzie.