Uczeni sądzili, że dalekie obiekty nie emitują silnego promieniowania. Nazywają je kwazarami (quasi stellar radio source, obiekt gwiazdopodobny – źródło fal radiowych). Wirujący pył i gaz, opadający na silne źródło grawitacji, jakim jest czarna dziura, tworzy tzw. dysk akrecyjny. Wzdłuż osi dysku płyną strumienie zjonizowanej materii i promieniowania rentgenowskiego. Jego część jest pochłaniana przez gaz i pył.

Junxian Wang z Uniwersytetu Nauki i Technologii w Hafei wyjaśnia, w jaki sposób cienki kokon gazu wokół 10 – 20 proc. kwazarów pozwala przepuszczać intensywne promieniowanie.