Astronomowie odkryli czarną dziurę 30 mld razy masywniejszą od Słońca

Naukowcy odkryli istnienie ogromnej czarnej dziury obserwując przyciąganie przez nią światła - proces ten nazywany jest soczewkowaniem grawitacyjnym. Soczewkowanie grawitacyjne to zakrzywienie promieni świetlnych w polu grawitacyjnym masywnego ciała niebieskiego prowadzące do ich skupienia. Efektem soczewkowania grawitacyjnego jest m.in. obserwowane pojaśnienie źródła

Dr James Nightingale, który kierował pracami powiedział, że "nawet jemu było trudno zrozumieć, jak duży jest odkryty obiekt".

Naukowcy ze Anglii opublikowali wyniki swoich badań na łamach "Monthly Notices of the Royal Astronomical Society".

Czytaj więcej

Historia świata

W oczekiwaniu na koniec świata

Od niepamiętnych czasów ludzie wyczekują końca świata. Niemal każda kultura w swojej mitologii przewiduje jakiś mistyczny koniec dziejów. Nordycki Ragnarök, chrześcijańska paruzja czy islamski Jaum ad-Din mają jeden element wspólny – świat, w którym żyjemy, musi się kiedyś skończyć.

Odkryta przez nich czarna dziura to pierwsze takie ciało niebieskie odkryte dzięki obserwacji soczewkowania grawitacyjnego.

Naukowcy wyjaśnili, że sposób, w jaki załamało się światło pokazał, iż oddziałuje na nie ultramasywna czarna dziura.

- Nawet mnie, astronomowi, trudno było zrozumieć jak wielkie to jest - przyznał dr Nightingale w rozmowie z radiem BBC.

- Jeśli spojrzycie w nocy w niebo i policzycie wszystkie gwiazdy i planety, które widzicie, i zbierzecie je w jeden punkt, będzie to ułamek procenta rozmiaru tej czarnej dziury - dodał.

- Ta czarna dziura jest większa niż większość galaktyk w kosmosie - podkreślił.

Dr Nightingale przyznaje, że trudno jest zrozumieć jak tak wielka czarna dziura mogła się uformować w ciągu "zaledwie 13 mld lat istnienia kosmosu".