Albo in vitro, albo komunia?

Zaostrzające się spory światopoglądowe wywołują coraz bardziej stanowcze reakcje katolickich hierarchów.

Szerokim echem odbił się ostatni list pasterski abp. Andrzeja Dzięgi do wiernych archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej. Jego powodem była zapowiedź złożenia przez radnych Szczecina wniosku o dofinansowanie z miejskiej kasy zabiegów in vitro.

Podobne wyzwanie stanęło już – lub stanie wkrótce – przed kilkoma innymi biskupami. Dofinansować sztuczne zapłodnienie postanowili radni w Częstochowie, a złożenie wniosków o to zapowiadają działacze SLD albo Ruch Palikota w Łodzi, Wadowicach, Gdańsku.

Nie prosić o ten dar

Abp Dzięga w liście odczytanym w kościołach w ostatnią niedzielę przypomniał, dlaczego Kościół sprzeciwia się zapłodnieniu in vitro i dlaczego żaden katolik nie może popierać tej metody, także poprzez głosowanie.

„Gdyby jednak ktoś z katolików świadomie podpisał się lub głosował za dopuszczalnością in vitro, także poprzez pokrętną formułę jego dofinansowania wbrew obowiązującym w Polsce zasadom prawa, niech pamięta, że występuje przeciwko godności osoby ludzkiej i przeciwko prawu Bożemu. Sam się wtedy odłącza od pełnej wspólnoty z Kościołem katolickim, póki następnie sprawy nie przemyśli, nie przemodli i nie zmieni publicznie swojego stanowiska. Do tego czasu niech pamięta, by nie prosił też Kościoła o dar Komunii świętej” – napisał arcybiskup.

Metropolita zastrzegł jednocześnie, by szafarze komunii świętej „nie pomijali nikogo przy rozdzielaniu Najświętszego Sakramentu”. Co się stanie, jeżeli radni przegłosują wniosek?

– Arcybiskup na razie odwołuje się do sumień i zostawia sobie wolność decyzji zależnie od okoliczności – mówi kanclerz kurii ks. Sławomir Zyga.

Nie zaprzecza, że w zależności od rozwoju sytuacji może nawet sięgnąć po jakiś kanon kodeksu prawa kanonicznego. – Procedura jest otwarta – podkreśla.

Krzysztof Jankowiak, prawnik, rzecznik Ruchu Światło-Życie przypuszcza, że abp Dzięga pisał ostrzeżenie z myślą o kanonie 915, który mówi, że „do Komunii świętej nie należy dopuszczać (...) osób trwających z uporem w jawnym grzechu ciężkim”.

– Publiczne działanie na rzecz in vitro sprawia zagrożenie popełnienia grzechu ciężkiego, a człowiek, który go popełnił, nie może przystępować do komunii świętej – mówi Jankowiak.

Trudno przewidzieć, jak mogłoby wyglądać wezwanie do tego, by ktoś nie przystępował do komunii. Na pewno musi je skierować biskup do konkretnej osoby, znanej z imienia i nazwiska, która należy do danej diecezji. Skoro osoba publiczna z uporem i jawnie tkwi w grzechu ciężkim, to znaczy, że i wezwanie powinno być publiczne.