Dwie różne uchwały NSA przyczyną niepewności

Problem dotyczy osób i firm, które otrzymały odpowiedź fiskusa po upływie trzech miesięcy od daty złożenia wniosku.  Uznawały wówczas za prawidłowe swoje stanowisko zawarte we wniosku, co potwierdzały wyroki wojewódzkich sądów administracyjnych.

W ostatnim czasie Naczelny Sąd Administracyjny uchylił jednak wiele wyroków WSA w podobnych sprawach, uznając za prawidłowe stanowisko organów podatkowych. Wiele z tych spraw zostało też ponownie odesłanych do rozpatrzenia przez WSA pod względem merytorycznym. Dla podatników oznacza to nie tylko niepewność, ale i wielomiesięczne oczekiwanie na ostateczne rozstrzygnięcie ich sprawy.

[srodtytul]Jak liczyć termin[/srodtytul]

Powodem zamieszania są dwie różne uchwały NSA dotyczące terminu doręczenia pism. Zgodnie z art. 14d [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=505C4237936354A941BA58D792BA3ACB?id=176376]ordynacji podatkowej[/link] fiskus ma trzy miesiące na udzielenie interpretacji. Jeśli termin ten przekroczy, to przyjmuje się, że została wydana interpretacja stwierdzająca prawidłowość stanowiska wnioskodawcy w pełnym zakresie. 

[b]Choć jednak organy podatkowe muszą udzielić odpowiedzi na pytanie wnioskodawcy w ciągu trzech miesięcy, to doręczyć mogą ją w dowolnym terminie. [/b] Wynika tak z ostatniej [b]uchwały NSA z 14 grudnia 2009 r. (sygn. II FPS 7/09)[/b].

To zmiana o 180 stopni, bo rok wcześniej NSA przedstawił odmienne stanowisko. W [b]uchwale z 4 listopada 2008 r. (sygn. I FPS 2/08)[/b] stwierdził, że wydanie interpretacji obejmuje jej doręczenie. Uchwała ta dotyczyła co prawda przepisów z 2005 r., ale NSA wskazywał w uzasadnieniu, że takie stanowisko odnosi się też do tych obowiązujących. 

Taka zmiana oznacza spore kłopoty dla tych, którzy zastosowali tzw. milczącą interpretację, a teraz, po upływie kilkunastu miesięcy, NSA przyznaje rację organom podatkowym. 

Przekonał się o tym rolnik, który spierał się z fiskusem w kwestii VAT od sprzedaży gruntu. Mężczyzna wydzielił i sprzedał kilka działek należących do jego gospodarstwa. Jego zdaniem nie powinien płacić VAT, ponieważ było to zbycie majątku prywatnego. Inaczej stwierdził jednak fiskus w interpretacji podatkowej.

WSA we Wrocławiu uchylił jednak tę interpretację w wyroku z 19 lutego 2009 r. (sygn. I SA/Wr 1239/08), argumentując – zgodnie z uchwałą NSA z 2008 r. – że została wydana po terminie. Wniosek o jej wydanie wpłynął bowiem do właściwego organu 14 września 2007 r., a pismo doręczono pełnomocnikowi podatnika 19 grudnia, czyli pięć dni po czasie.

[srodtytul]Interpretacja nie chroni[/srodtytul]

Orzeczenie WSA potwierdziło więc, że rolnik nie musi płacić VAT. Tymczasem [b]z wyroku NSA z 9 czerwca 2010 r. wynika, iż prawidłowe było stanowisko organów podatkowych.[/b] NSA uchylił wyrok WSA we Wrocławiu i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia merytorycznego.