CIT: Kiedy powstaje przychód z tytułu prowizji

Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Poznaniu z 8 września 2011 (ILPB3/423-249/11-4/ MM).

Podatnik prowadzi działalność w zakresie marketingu i pośrednictwa finansowego. Za pomocą portalu internetowego pośredniczy w zawieraniu umów sprzedaży wyrobów i usług pomiędzy sprzedawcami a detalicznymi odbiorcami. Jego przychodem jest prowizja z tytułu przeprowadzonych transakcji.

Zawiera umowy, zgodnie z którymi okres rozliczeniowy świadczonej przez niego usługi rozpoczyna się w momencie wystawienia oferty kontrahenta na  portalu internetowym, a kończy się w ciągu siedmiu dni po ustaniu prezentacji oferty.

Zdaniem podatnika świadczona przez niego usługa ma charakter ciągły, a datą powstania przychodu jest – zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o CIT – ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. W konsekwencji momentem powstania przychodu jest siódmy dzień po ustaniu prezentacji oferty na portalu.

Organ podatkowy uznał to stanowisko za nieprawidłowe. Jego zdaniem do usług pośrednictwa przy zawieraniu umów sprzedaży wyrobów i usług wykonywanych przez podatnika za wynagrodzeniem prowizyjnym zastosowanie ma art. 12 ust. 3a ustawy o CIT. W konsekwencji przychód powstaje w dniu wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania (częściowego wykonania) usługi, nie później niż w dniu wystawienia faktury albo uregulowania należności.

W wypadku podatnika oznacza to, że za moment powstania przychodu z tytułu otrzymania wynagrodzenia prowizyjnego należy uznać ostatni dzień okresu rozliczeniowego świadczonej usługi wskazany w umowie, wtedy możliwe staje się bowiem określenie wartości prowizji stanowiącej przychód, a więc przychodu należnego.

Komentuje Michał Stępień, konsultant w Dziale Prawnopodatkowym PwC

Stosownie do treści art. 12 ust. 3a ustawy o CIT za moment powstania przychodu z tytułu działalności gospodarczej uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień

• wystawienia faktury albo

• uregulowania należności. Natomiast w myśl art. 12 ust. 3c ustawy o CIT, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Zdaniem izby skarbowej usługi marketingu i pośrednictwa finansowego będące przedmiotem interpretacji nie mają charakteru ciągłego, bo możliwe jest wskazanie momentu wykonania usługi i w konsekwencji, określając moment powstania przychodu, nie należy kierować się art. 12 ust. 3c ustawy o CIT, tylko art. 12 ust. 3a ustawy o CIT.

Stąd stanowisko podatnika uznano za nieprawidłowe. Jednocześnie izba stwierdziła, że momentem wykonania usługi jest ostatni dzień okresu rozliczeniowego wskazany w umowie. Wówczas znana jest bowiem wysokość prowizji, a co za tym idzie wysokość przychodu należnego. W efekcie organ podatkowy wskazał moment powstania przychodu na ten sam dzień, jaki we wniosku o interpretację podał podatnik, mimo powołania się na inny przepis ustawy o CIT.

Warto w tym miejscu wspomnieć, że Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 7 maja 2010 (IBPBI/1/415-138/10/AP) uznała, że usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego świadczone przez osobę fizyczną na podstawie umowy agencyjnej, za wynagrodzeniem prowizyjnym, są usługami o charakterze ciągłym.

Zobacz także:

Dobra Firma

»

Podatki i księgi

»

Podatek dochodowy

»

PIT i CIT

»