Strata z inwestycji w obcym lokalu to koszt

Gdy nie doszło do fizycznej likwidacji, wartość niezamortyzowanej inwestycji w obcym środku trwałym nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach z 3 października 2011 (IBPBI/2/423-747/11/MS).

Ze względu na rozwój firmy i zatrudnianie coraz większej liczby pracowników podatnik zdecydował się na zmianę miejsca prowadzenia działalności. Podjął decyzję o wynajmie nowego lokalu, a następnie o rozwiązaniu umowy najmu w dotychczasowej lokalizacji. Powziął wątpliwość, czy niezamortyzowana wartość inwestycji w obcym środku trwałym w poprzedniej lokalizacji będzie kosztem uzyskania przychodów.

Zdaniem podatnika tak, bo umowa najmu została rozwiązana ze względów ekonomicznych (wykonywanie działalności w dwóch różnych miejscach było nieopłacalne), a nie ze względu na zmianę rodzaju działalności gospodarczej.

Izba skarbowa uznała jednak, że to nieprawidłowe stanowisko. Argumentowała, że w przypadku rozwiązania umowy najmu nie dochodzi do likwidacji środka trwałego, rozumianej jako jego zużycie (zniszczenie), lecz do zaprzestania jego użytkowania dla celów prowadzonej działalności.

Zdaniem izby kosztem podatkowym może być niezamortyzowana część inwestycji w obcym środku trwałym, pod warunkiem  że nastąpiłaby faktyczna likwidacja nie w pełni umorzonego środka trwałego. Rozwiązanie łączącej strony umowy najmu nie oznacza automatycznie, że nastąpiła likwidacja środka trwałego. W rezultacie wartość niezamortyzowanej inwestycji w obcym środku trwałym nie może być kosztem uzyskania przychodu.

Komentuje Piotr Zawacki, starszy konsultant w Dziale Prawnopodatkowym PwC

Omawiane stanowisko wpisuje się w dominującą linię interpretacyjną organów podatkowych. Jak wynika z art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów nie mogą być straty powstałe w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli utraciły one przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności. Tym samym z wnioskowania a contrario wynika, że strata powstała na skutek utraty przydatności gospodarczej z innych przyczyn powinna być uznana za koszt uzyskania przychodów.

Niestety, władze skarbowe nie akceptują takiego podejścia. Ich zdaniem wartość niezamortyzowanej inwestycji w obcym środku trwałym (która jest środkiem trwałym w rozumieniu ustawy o CIT) może być zaliczona do kosztów podatkowych, o ile doszło do jej fizycznej likwidacji.W analizowanej sprawie rozwiązanie dotychczasowej umowy najmu i zmiana lokalu podyktowane były względami ekonomicznymi, mającymi na celu rozwój gospodarczy podatnika.

Bez wątpienia poniósł on stratę w wysokości niezamortyzowanej części wartości środka trwałego w postaci ulepszenia wynajmowanych pomieszczeń. Zwrócił je bowiem najemcy, nie uzyskując w zamian zwrotu nakładów poniesionych na inwestycję. Dlatego w opisanej sytuacji powinien mieć zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT.

Skoro bowiem przyczyną likwidacji nie w pełni umorzonego środka trwałego nie jest „utrata przydatności na skutek zmiany działalności gospodarczej”, to strata powinna stanowić koszt podatkowy na zasadach ogólnych.Warto również zauważyć, że władze skarbowe przyjmują dość wąskie rozumienie pojęcia „likwidacja”.