Handlarz ropą Nils Trost, obywatel Holandii mieszkający w Szwajcarii, został objęty sankcjami UE. Powodem jest to, że spółka należąca do Trosta, Paramount Energy & Commodities SA z siedzibą w Genewie, w czerwcu 2022 r. przeniosła działalność związaną z handlem rosyjską ropą do dubajskiej spółki zależnej o niemal identycznej nazwie Paramount Energy & Commodities DMCC. W decyzji UE stwierdzono, że dubajska firma „regularnie handlowała rosyjską ropą naftową” po cenach przekraczających sankcyjny limit. Władze szwajcarskie badają jego firmę handlową zarejestrowaną w federacji.
Holender tłumaczy, że poszedł za radą prawników
W grudniu 2022 roku kraje zachodnie wprowadziły pułap na rosyjską ropę: można nią handlować i jednocześnie korzystać z usług zachodnich ubezpieczycieli i finansistów jedynie po cenie nie wyższej niż 60 dolarów za baryłkę. Tymczasem dubajska filia Paramount w dalszym ciągu sprzedawała ropę marki ESPO (dalekowschodnia markę rosyjskiego surowca), która w przeciwieństwie do głównej rosyjskiej marki Urals, nawet po wprowadzeniu limitu cenowego, prawie zawsze sprzedawała się za ponad 60 dolarów.
Czytaj więcej
Dania, Estonia, Norwegia, Szwecja oraz jeszcze osiem krajów Europy Północnej wprowadzą monitoring i kontrole ubezpieczeniowe rosyjskich tankowców. W tej koalicji najważniejsza jest Dania, której wąskie cieśniny są najbardziej zagrożone wyciekiem ropy ze starych jednostek floty cieni Putina.
Trost powiedział „Financial Times”, że to jego prawnicy doradzili przeniesienie biznesu do Dubaju, bo w ZEA spółki zależne nie mają obowiązku przestrzegania sankcji UE, jeśli europejska spółka dominująca nie jest w to zaangażowana. Holender dodał, że przyczyną sankcji są machinacje jego byłego partnera biznesowego Gaurava Kumara Srivastavy, z którym się pokłócił.
Szwajcaria prowadzi dochodzenie
Zagraniczne oddziały firm zarejestrowanych w Szwajcarii (która nałożyła na Rosję takie same sankcje jak UE) są prawnie niezależne i mogą nie stosować się do ograniczeń nałożonych przez Berno. Władze szwajcarskie mogą jednak uznać, że zagraniczne spółki zależne naruszają te środki, jeśli istnieje powiązanie między nimi a spółkami matkami – na przykład płatności w związku z działaniami objętymi sankcjami lub instrukcjami wydanymi przez centralę dla biura w innym kraju.
