Francja: Zapowiedź strajków bez końca

To jeden z powodów najwyższego od pięciu miesięcy poziomu cen ropy — 85,29 dol. za baryłkę Brenta. Od momentu rozpoczęcia strajku ceny hurtowe paliw w Europie wzrosły o 6 proc.

Od 12 października stanie francuski transport, nie będą jeździły kolej i metro, ani kolejka dojazdowa, wiele samolotów pozostanie na ziemi — RER. Pracę przerwą zatrudnieni w przemyśle petrochemicznym i energetyce. To protest przeciwko planowanej reformie emerytalnej zapowiedzianej przez prezydenta Francji, a nad którą debatuje właśnie Zgromadzenie Narodowe.

[srodtytul] Wysychają zbiorniki[/srodtytul]

W Europie zaczyna już drożeć benzyna, bo rafinerie z jednej strony nie mają dostępu do surowca, z drugiej nie mają jak rozładować zapasów. Francuskie rafinerie z południa kraju zaopatrują także w paliwa znaczną część wschodniego wybrzeża USA. We czwartek popłynęły już w odwrotną stronę tankowce z olejem napędowym. Nie ma już paliw na Korsyce, gdzie do stacji paliw mają dostęp jedynie karetki pogotowia, straż pożarna i policja. Dilerzy nie ukrywają, że przestali handlować paliwem z południa Francji. Rafinerie z tego regionu, kiedy trwa w nich normalna produkcja, przerabiają milion baryłek ropy dziennie. To 7 proc. mocy wszystkich rafinerii europejskich. Według wyliczeń analityków w 11 tankowcach które stroją w porcie znajduje się 6,5 mln baryłek. Przy tym francuski protest ma miejsce akurat w momencie, kiedy na północnej półkuli rośnie popyt, a niektóre z rafinerii nie zakończyły jeszcze remontów. — Nie ma innego wyjścia, Europa jest zmuszona ściągać paliwa z innych części świata — mówił Christophe Barret, analityk rynku naftowego z Credit Agricole.

Dodatkowym kłopotem jest to, że nie można rynku zaopatrzyć z państwowych rezerw, ponieważ zgromadzono tam przede wszystkim paliwo letnie. Na razie wiadomo, że sytuacja ulegnie dalszemu pogorszeniu. Jedna z 6 zablokowanych rafinerii stanie w niedzielę, bo nie będzie miała paliwa do przerobu.

David Wech z JBC Energy jest zdania, że gdyby nawet strajk zakończył się dzisiaj, to i tak przywrócenie normalnego rynku musiałoby potrwać przynajmniej tydzień. Bardziej pesymistyczne jest nastawione Ministerstwo Transportu Francji, które jest zdania, że przywrócenie normalnego zaopatrzenia rynku potrwa przynajmniej kilka tygodni. Benzyna zresztą już drożeje. Wiadomo jednak, że związkowcy nie zamierzają poddać się przed 12 października, by potem już protestować wspólnie z pracownikami transportu i energetyki.

[srodtytul]Negocjacje w impasie[/srodtytul]

We czwartek, który był już 10. dniem protestu portowców z terminalu naftowego Fos-Lavera pod Marsylią zablokowane były 44 tankowce, w tym 17 ze słodką ropą kaspijską — Caspian CPC Blend. I codziennie dopływają następne. Na razie tylko jeden został skierowany gdzie indziej. Fos- Lavera, który jest 3. co do wielkości terminalem naftowym na świecie po Houston i Rotterdamie, zaopatruje zaopatruje tylko sześć rafinerii francuskich, ale i po jednej ze Szwajcarii i Niemiec francuskie, ale również część szwajcarskich i niemieckich.

W ostatnią środę związkowcy przekonali do przyłączenia się do protestu jedną z rafinerii położonej na południu Francji i należącą do brytyjskiego Ineos Levera, ale jej pracownicy strajkowali tylko przez kilka godzin. Obiecali znów przerwać pracę, kiedy 12 października stanie cała Francja. Przedstawiciele pracodawców i związkowców informowali, że nie ma żadnych rozmów pomiędzy stronami sporu. A portowcy oprócz zarzucenia pomysłu reformy emerytalnej zaczęli domagać się również gwarancji zatrudnienia. Obydwie strony twierdzą., że nie ma woli do osiągnięcia porozumienia po żadnej ze stron. Pracodawcy w oświadczeniach informują, że wyczerpali już możliwości udzielenia jakichkolwiek gwarancji. Z kolei związkowcy uważają, że nawet ich język negocjacyjny różni się od tego, jakiego używają zatrudniające ich firmy i państwo. Przy tym strajkujący są coraz lepiej zorganizowani, otrzymują wsparcie logistyczne z okolicznych miasteczek południa Francji. Największą bolączką jest zła pogoda. która zmusiła protestujących do postawienia namiotów. Ale to nie zmieniło ich podejścia do protestu. „Żyjemy wówczas, kiedy trwa walka” — głosił jeden z ich transparentów.

Portowcy z Fos-Lavera strajkowali już w grudniu 2008 r. Tym razem jednak efekt ich protestu jest silniejszy. Wówczas, w samym szczycie kryzysu, popyt był znacznie mniejszy.

[srodtytul] Reforma i tak będzie[/srodtytul]