Fotografia, czyli lekcja całowania

Dożył sędziwego wieku – zmarł w 2004 roku mając 96 lat. Francuski dokument został zrealizowany na trzy lata przed jego śmiercią i prezentuje nie tylko jako mistrza fachu, ale i niebanalnego człowieka.

Henri Cartier-Bresson jest twórcą koncepcji tzw. decydującego momentu, który - uchwycony na zdjęciu - wyrażać miał kwintesencję danej chwili.

Z wykształcenia był malarzem i filozofem, choć najbardziej znany jest z fotografowania, którym zajął się na początku lat 30. XX wieku.

- Czuję się jak wieczny uciekinier – wyznaje w filmie Cartier-Bresson.

I trzeba dodać – człowiek niepokorny. W filmie opowiada, że jako młodzieniec zakomunikował swojej matce walczącej o zamknięcie burdeli: „Droga mamo, tam są rozmowy ciekawsze niż w domu", a także że woli się spowiadać dziwkom niż księżom.

Pierwszą wystawę miał w 1932 roku w Julien Levy Gallery w Nowym Jorku i nie zachwyciła ona jeszcze krytyków. Jeszcze przed wojną nauczył się pracy z kamerą i pracował jako asystent Jeana Renoira. W czasie wojny należał do francuskiego ruchu oporu, był więźniem wojennym.

Zobacz zwiastun filmu "Henri Cartier-Bresson. Po prostu miłość"

W 1947 roku współzakładał słynną agencję fotograficzną Magnum.

Wspomina w filmie, że nigdy nie przepadał za podróżami i wyjazdami, choć lubił być przez dłuższy czas w jakimś kraju, by go obserwować. Spędził m.in. trzy lata na Wschodzie. Uwieczniał tam świat swoją Leicą, a filmy od razu wysyłał do Paryża, albo atelier w Mombaju.

- Nie obchodził mnie efekt, przede wszystkim lubiłem oddawać się radości fotografowania – wyjaśnia Cartier-Bresson. - Wrażliwość, poczucie geometrii, szósty zmysł – albo się to ma, albo nie. Przedkładam formę nad światło. Światło jest dla mnie jak perfumy.