Jeszcze przed końcem roku zostanie ogłoszony przetarg na pocztowego operatora wyznaczonego. Kryteria, jakie w nim zostaną ustanowione, określą kształt rynku pocztowego w Polsce na najbliższe dziesięć lat. Od mądrości naszego państwa będzie zależało, czy wygra najlepszy.
Debatując o polskim rynku pocztowym, wypada rozdzielić dwie kwestie – fakt istnienia w pełni zliberalizowanego rynku i funkcję pocztowego operatora wyznaczonego, który ma łagodzić skutki zawodności rynku i wypełniać zadania państwa wobec obywateli. Obecnie w każdym kraju Unii Europejskiej funkcję operatora wyznaczonego pełni dawna poczta narodowa, Poczta Polska nie jest tu wyjątkiem. Jako pierwsi w Europie organizujemy przetarg na operatora wyznaczonego. Kluczowe więc wydaje się pytanie, jakie kryteria powinna spełniać firma, która zwycięży w tym przetargu.
Obowiązki operatora wyznaczonego
Operator wyznaczony to firma, która powinna godzić efektywność kosztową z misją publiczną, jaką jest świadczenie wysokiej jakości, umiarkowanych cenowo, jednolitych usług pocztowych na terenie całego kraju. Dlatego wśród najważniejszych kryteriów oceny startujących w przetargu firm powinna znaleźć się wielkość własnej sieci placówek pocztowych oraz liczba pracowników zatrudnionych na stałe umowy o pracę.
Tylko stabilna organizacyjnie firma może sprostać obowiązkom operatora wyznaczonego, który świadczy usługi pocztowe pięć dni w tygodniu wszędzie, nawet w najmniejszych i najbardziej peryferyjnych miejscowościach. Właśnie w miejscach, które są słabo skomunikowane z większymi ośrodkami, zarówno pod względem transportu, jaki i telefonii komórkowej i internetu usługi pocztowe są najbardziej potrzebne mieszkańcom. Trudno więc wybór operatora wyznaczonego oprzeć na kryterium najniższej ceny, roztropnie byłoby uwzględniać dostępność do świadczonych usług zwłaszcza w takich miejscach, gdzie poczta jest jedyną instytucją publiczną, a listonosz – reprezentantem państwa.
Warto też wziąć pod uwagę, że operator musi być przygotowany do pełnienia zadań na rzecz osób niepełnosprawnych oraz obronności, bezpieczeństwa i porządku publicznego, a warunki ekstremalne (np. wojna) nie mogą być usprawiedliwieniem dla zaprzestania przez niego działalności.