Szkoły nie organizują profilaktyki wad postawy u uczniów w sposób kompleksowy. Kuleje współpraca z rodzicami w tym zakresie. Gminy także nie inicjują ścisłej współpracy szkół ze służbą zdrowia i rodzinami. Nie nadzorują procesu korygowania postawy u dzieci, całą odpowiedzialność przerzucając na szkoły.
W skontrolowanych gminach i prowadzonych przez nie szkołach podejmowane działania na rzecz profilaktyki wad postawy były niewystarczające i nieskuteczne. Gminy nie orientują się w potrzebach w tym zakresie, nie rozumieją powagi problemu. Jeśli w ogóle prowadzą rozpoznanie potrzeb zdrowotnych mieszkańców, rzadko obejmuje ono schorzenia układu ruchu, a jeszcze rzadziej prowadzi do zaplanowania i wdrożenia profilaktyki.
Jedynie część gmin zdiagnozowała stan zdrowia mieszkańców, a tylko w jednej gminie zaplanowano prowadzenie profilaktyki wad postawy uczniów. W innych skontrolowanych gminach działania w tym obszarze zostawiono szkołom.
Gminy rzadko też aktywnie informują o możliwościach profilaktyki wad postawy, choć dbałość o stan zdrowia uczniów należy do zadań własnych gmin. Mimo istniejących w województwach regionalnych programów polityki zdrowotnej, żadna ze skontrolowanych gmin nie zadbała by uczestniczyli w nich uczniowie.
Gminy nie opracowują i nie realizują programów polityki zdrowotnej dotyczących profilaktyki wad postawy u dzieci i młodzieży ani nie łożą środków na programy polityki zdrowotnej dotyczące wad postawy realizowanych przez inne podmioty.