Zmiany w dowodach osobistych, ułatwienia dla banków i dostawców mediów

Tak wynika z przyjętej w piątek przez Sejm nowelizacji ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych.

Banki, ubezpieczyciele, firmy telekomunikacyjne, zakłady energetyczne będą mogły za pomocą Internetu weryfikować dane ze zbiorów PESEL, a także z ogólnopolskiej ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych.

Ma to pozwolić na szybsze potwierdzanie, czy klienci przy zawieraniu, zmianie lub przedłużaniu umów nie podają fałszywych bądź nieaktualnych informacji i danych osobowych.

Pracownicy banków i innych uprawnionych do weryfikacji instytucji nie będą jednak mieli pełnego wglądu w te bazy danych. Jedynie po wpisaniu danych klienta system je zweryfikuje – zainteresowani dowiedzą się, czy numer PESEL się zgadza, a dokument tożsamości został zastrzeżony jako skradziony lub sfałszowany.

Szersze uprawnienia zyskają też inni zainteresowani udostępnieniem danych z systemu PESEL (czyli osoby fizyczne, jeżeli uzasadnią swój interes prawny)

. Wnioski o udostępnienie danych będzie można składać elektronicznie, a nie tylko tradycyjną drogą. W takiej sytuacji wymagany będzie jednak podpis elektroniczny z certyfikatem kwalifikowanym.

Nowelizacja zmienia też przepisy o dowodach osobistych.

Kierownicy urzędów stanu cywilnego będą musieli przekazywać do organów gminy, w której wydano dowód osobisty, informacje o zmianie stanu cywilnego, imienia lub nazwiska itp. Ma to usprawnić aktualizację tych ważnych danych.

W dowodach osobistych nie będzie się już też zamieszczać adresów osób zamieszkałych za granicą, bo trudno zweryfikować ich prawdziwość. Ponadto tylko krajowe dane adresowe znajdują się w zbiorach meldunkowych. Konsulowie będą też mieli obowiązek powiadamiać właściwą gminę, że jej mieszkaniec stracił polskie obywatelstwo.

Inna istotna zmiana dotyczy zameldowania. Chodzi o problem dzieci, których rodzice nie mają miejsca stałego pobytu.

Nowelizacja przewiduje, że dzieci takie będą zameldowane w miejscu pobytu czasowego matki dłuższego niż trzymiesięczny (ewentualnie u tego rodzica, u którego dziecko faktycznie przebywa). Ma to potwierdzić stosowaną obecnie praktykę.