Sposób na iskandery: polskie radary i brytyjskie pociski

W sterylnym clean roomie, zakładów MBDA pod Manchesterem, gdzie integrowane są głowice naprowadzające najnowocześniejszych w NATO rakiet przeciwlotniczych, jak w wielkim akwarium krzątają się odziane w antystatyczną odzież i zabezpieczone maseczkami błękitne zjawy. To serce firmy, pilnie strzeżony oddział, niedostępny dla postronnych, gdzie z miniaturowych puzzli składane są seekery – elektroniczne „mózgi” umieszczane w głowicach pocisków.

Dla dziennikarzy z Polski zrobiono wyjątek, bo Siły Zbrojne RP to dziś jeden najważniejszych klientów Europejskiego Domu Rakietowego MBDA UK. Już zawarte kontrakty na naprowadzane radarowo przeciwlotnicze rakiety przechwytujące CAMM, brytyjskie wyrzutnie iLouncher do montowania na polskich jelczach i logistyczne know-how ich operacyjnego wykorzystywania w tarnowskich zestawach przeciwlotniczych polskiej konstrukcji Pilica+, a także błyskawicznie integrowanych w ramach pierwszych systemów obrony powietrznej Mała Narew kosztowały polski budżet ponad 10 mld zł. A to dopiero wstęp do polskich, rakietowych inwestycji na wielką skalę. Gdy nowej generacji pociski z rodziny CAMM-ER (o wydłużonym locie) staną się podstawowym orężem tarczy powietrznej krótkiego zasięgu Narew wycenianej na 60–70 mld zł, nakłady na precyzyjną broń, także z Bolton, zostaną zwielokrotnione. To od uzbrojonych w brytyjską broń wyrzutni zależeć będzie osłona na polu walki zgrupowań wojsk i bezpieczeństwo strategicznych obiektów: baz wojskowych i lotnisk a także… wyrzutni przeciwrakietowych Patriot rozlokowanych na pozycjach bojowych.