- Polski system szpitali jest nadmiernie rozbudowany, a model organizacji, regulacji i finansowania szpitali sprawia, że poszczególne placówki konkurują miedzy sobą w sposób, który nie przynosi korzyści pacjentom – czytamy w raporcie.
Autorzy raportu proponują konkretne działania prowadzące do trwałej poprawy efektywności naszej służby zdrowia i do uwolnienia zasobów, dzięki którym będzie można lepiej zaspokajać potrzeby pacjentów. W ich ocenie dobry punkt wyjścia stanowi ustawa o działalności leczniczej z 2011 roku, ponieważ wprowadza większą odpowiedzialność finansową organów założycielskich szpitali. Jednak z międzynarodowych doświadczeń wynika, że niezbędne są dodatkowe reformy, w tym między innymi: rozwój współpracy między szpitalami i utworzenie sieci tych placówek. Raport podkreśla też, że realizacja wysokospecjalistycznych usług powinna być skoncentrowana, a w placówkach należy zorganizować skoordynowany system opieki zdrowotnej. Jest to najskuteczniejszy sposób na uniknięcie zbędnych inwestycji i zapewnienie wysokiej jakości usług.
- Chcąc zrealizować ten cel, należy po pierwsze zaprojektować i wdrożyć mapy potrzeb zdrowotnych, aby zoptymalizować model organizacji świadczeniodawców na danym obszarze z uwzględnieniem potrzeb zdrowotnych lokalnych mieszkańców – czytamy w raporcie.
- A także wprowadzić silne bodźce zachęcające organy założycielskie szpitali do dalej idącego współdziałania. Z opracowanie wynika też, że konieczne jest zorganizowanie nabywania świadczeń zdrowotnych przez Narodowy Fundusz Zdrowia w taki sposób, aby zachęcać do zmiany podejścia do realizacji świadczeń i doprowadzić do tego, że ceny usług szpitalnych będą lepiej odzwierciedlać relatywne koszty. Poza tym trzeba unowocześnić mechanizmy zapewniania jakości w kierunku mniejszego nacisku na nakłady i pomiaru jakości w bardziej sprecyzowany i przejrzysty sposób.
Autorzy nie ukrywają, że do realizacji takiego programu będą potrzebne zmiany organizacyjne, a zwłaszcza silne zarządzanie niezbędne w każdym mocno zdecentralizowanym sektorze. Jednocześnie, szpitale i samorządy mogą same wprowadzać ulepszenia, na przykład tworząc i publikując tabele prezentujące kluczowe wskaźniki wydajności szpitali, rozwijając potencjał w zakresie zarządzania i nadzoru, opracowując systematyczne ewaluacje i promując uczenie się od siebie wzajemnie, a także projektując strategiczne ramy działań średnio i długoterminowych.
