Pierwsza zmiana, o charakterze systemowym, dotyczy art. 1157 kpc, który reguluje tzw. zdatność arbitrażową sporu, czyli kwestię czy dany spór może być rozstrzygnięty w drodze arbitrażu. Zmiana polega na uznaniu, że wszelkie spory majątkowe, z wyłączeniem spraw o alimenty, posiadają zdatność arbitrażową. Dotychczasowe brzmienie tego przepisu budziło wiele wątpliwości, z uwagi na sposób powiązania zdatności arbitrażowej ze zdatnością ugodową. W szczególności, nie było do końca jasne czy warunek zdatności ugodowej dotyczył jedynie sporów o prawa niemajątkowe, czy również sporów o prawa majątkowe. Nowelizacja powinna ostatecznie zakończyć ten stan niepewności na rzecz nieograniczonej (z wyjątkiem spraw o alimenty) zdatności arbitrażowej sporów o prawa majątkowe. Zmiana ta jest też zgodna z rozwiązaniami, które funkcjonują w krajach o nastawieniu pro-arbitrażowym, jak Francja czy Szwajcaria.
Czytaj także: Arbitraż wciąż ma niewykorzystane rezerwy
Kontrowersje budziła również zdatność arbitrażowa sporów o uchylenie lub stwierdzenie nieważności uchwał wspólników spółek kapitałowych. Wskazana zmiana art. 1157 kpc wraz z nowelą art. 1163 kpc, który reguluje wprost kwestie sporów uchwałowych powinny położyć kres tym kontrowersjom. Przede wszystkim nowelizacja dookreśliła krąg podmiotów, które związane będą umową o arbitraż zawartą w umowie (statucie) spółki handlowej, wskazując obok spółki i jej wspólników również organy spółki i ich członków. Eliminuje to m.in. ryzyko zaskarżenia tej samej uchwały zgromadzenia wspólników w postępowaniu arbitrażowym (przez wspólnika) i w postępowaniu sądowym (przez członka organu). Nowelizacja również synchronizuje przepisy kpc w zakresie sporów korporacyjnych z odpowiednimi przepisami kodeksu spółek handlowych (art. 250 pkt 1 ksh oraz art. 422 § 2 pkt 1 ksh oraz przepisami art. 295 § 1 ksh i art. 486 § 1 ksh).
Ponadto, dodany został nowy paragraf 2, który wprowadza nowe wymagania formalne dla umów o arbitraż zamieszczanych w umowie spółki (statucie) spółki handlowej. Od teraz, aby taka umowa była skuteczna i obejmowała swym zakresem spory uchwałowe, musi ona przewidywać obowiązek ogłoszenia informacji o wszczęciu postępowania w sposób wymagany dla ogłoszeń danej spółki (czy to w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, stronie internetowej spółki czy listem poleconym). Ogłoszenie to musi być dokonane najpóźniej w terminie miesiąca od dnia wszczęcia postępowania arbitrażowego. Ogłoszenie może zamieścić bądź spółka bądź powód, zaś każdy wspólnik (akcjonariusz) może przystąpić, albo po stronie powodowej lub pozwanej, do postępowania arbitrażowego w terminie miesiąca od dnia takiego ogłoszenia. Nowy przepis przewiduje też swoistą konsolidację postępowań arbitrażowych z mocy prawa. Ustawodawca postanowił, że trybunał arbitrażowy powołany w sprawie najwcześniej wszczętej będzie władny do rozstrzygnięcia wszystkich pozostałych sporów korporacyjnych, jeżeli dotyczyć one będą tej samej uchwały zgromadzenia wspólników (walnego zgromadzenia).
Ze zrozumieniem należy przyjąć próbę zapewnienia możliwości udziału w sporze uchwałowym rozstrzyganym w drodze arbitrażu wszystkim zainteresowanym stronom (a więc pozostałym wspólnikom czy akcjonariuszom) oraz uniknięcia problemów jakie rodziłyby równoległe postępowania (sprzeczne orzeczenia, etc.). Ustawodawca niewątpliwie podąża w kierunku jaki wyznaczył niemiecki Trybunał Federalny w głośnym wyroku z 2009 r. zwanym „Zdatność arbitrażowa II", gdzie wskazał on na wymogi, które spełnić musi umowa o arbitraż zawarta w umowie spółki z o.o. aby możliwe było rozstrzyganie sporów korporacyjnych przez trybunał arbitrażowy.