Problem
W związku ze zwiększonym ruchem turystycznym w gminie w okresie wakacyjnym rada gminy chce zadbać o to, aby właściciele nieruchomości nie ustawiali pojemników na odpady na swoich posesjach w miejscach widocznych od ulicy bądź przynajmniej należycie troszczyli się o miejsca, w których znajdują się te pojemniki. Czy w regulaminie utrzymania czystości i porządku w gminie można zawrzeć takie wymagania?
Co mówią przepisy
Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (dalej u.c.p.) rada gminy, po zasięgnięciu opinii państwowego powiatowego inspektora sanitarnego, uchwala regulamin utrzymania czystości i porządku na terenie gminy. W regulaminie tym należy określić m.in. rodzaj i minimalną pojemność pojemników przeznaczonych do zbierania odpadów komunalnych na terenie nieruchomości oraz na drogach publicznych, a także warunki rozmieszczania tych pojemników i ich utrzymania w odpowiednim stanie sanitarnym, porządkowym i technicznym, przy uwzględnieniu: średniej ilości odpadów komunalnych wytwarzanych w gospodarstwach domowych bądź w innych źródłach oraz liczby osób korzystających z tych pojemników (art. 4 ust. 2 pkt 2 u.c.p.). Kto nie wykonuje obowiązków określonych w powyższym regulaminie podlega karze grzywny (art. 10 ust. 2a u.c.p.).
Prawnik wyjaśnia
Anna Puszkarska, radca prawny
Rada gminy nie jest upoważniona do ustalania wymagań dotyczących miejsca ustawienia pojemników na odpady.
Ustawowe upoważnienie
Jak zwrócono uwagę w rozstrzygnięciu nadzorczym wojewody zachodniopomorskiego z 19 grudnia 2012 r. (znak NK.3.4131.477.2012.WE, Dz.Urz. woj. zacho. z 2013 r. poz. 34), rada gminy nie może w nieograniczony sposób określać obowiązków związanych z czystością i porządkiem na terenie gminy, tym bardziej, że niewykonywanie obowiązków ustalonych w regulaminie zagrożone jest sankcją karną - karą grzywny (art. 10 ust. 2a u.c.p.). Obowiązki w zakresie utrzymania czystości i porządku ciążące na właścicielu nieruchomości nie mogą być formułowane dowolnie. Regulamin przyjęty na podstawie art. 4 u.c.p. jest aktem prawa miejscowego, a podejmując akty prawa miejscowego na podstawie normy ustawowej należy ściśle uwzględniać wytyczne zawarte w upoważnieniu. Odstąpienie od tej zasady narusza związek formalny i materialny pomiędzy aktem wykonawczym a ustawą, co z reguły stanowi istotne naruszenie prawa (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 20 grudnia 2006 r., sygn. II SA/Wr 585/06, OwSS 2007/2/34).