Dyscyplinarki urzędników: kto prowadzi "wysłuchanie" i czy można zastąpić je pisemnymi wyjaśnieniami?

Czy decyzją pracodawcy „wysłuchanie" zastąpić mogą pisemne wyjaśnienia? Czy tylko osoba upoważniona do nakładania kar może wysłuchać pracownika?

Publikacja: 22.05.2018 02:00

Czy decyzją pracodawcy „wysłuchanie" zastąpić mogą pisemne wyjaśnienia?

- Urzędnik państwowy zatrudniony na podstawie umowy o pracę opuścił dzień pracy bez usprawiedliwienia. Pracodawca postanowił ukarać go za to karą porządkową. Nie chciał jednak słuchać wyjaśnień pracownika i kazał mu wytłumaczyć się na piśmie. Czy mógł tak zrobić?

Nie. Zgodnie z art. 109 § 2 kodeksu pracy, kara porządkowa może być zastosowana tylko po uprzednim wysłuchaniu pracownika. Instytucja „wysłuchania" ma na celu z jednej strony – zobiektywizowanie decyzji przełożonego, z drugiej zaś strony – umożliwienie pracownikowi, złożenia wyjaśnień w istotnej dla niego sprawie, przed uruchomieniem formalnego postępowania. Dlatego też wysłuchanie pracownika musi być uprzednie w stosunku do zastosowania kary (por. wyrok SN z 4 marca 1999 r. I PKN 605/98, OSNAPiUS 2000 nr 8, poz. 307).

Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, że złożenie wyjaśnień przez pracownika powinno mieć formę ustną (wysłuchanie). Przyjmuje się jednak, że pracownik może swoje wyjaśnienia złożyć na piśmie pod warunkiem, że to on zdecyduje o wyborze takiej a nie innej formy „wysłuchania". Jak uznał, bowiem SN w wyroku z 16 czerwca 1999 r. (I PKN 114/99, OSNAPiUS 2000 nr 17, poz., 644) literalne, jak i potoczne rozumienie użytego przez ustawodawcę zwrotu „po uprzednim wysłuchaniu" wymaga od pracodawcy zachowania ustnego sposobu wysłuchania pracownika, który w tej właśnie formie ma najpełniejsze możliwości wyjaśnienia kwestii spornych, jakie ewentualnie uzasadniają następcze nałożenie kary porządkowej. W tym celu pracodawca powinien stworzyć warunki niezbędne do ustnego wysłuchania pracownika, który może z tej ciążącej na pracodawcy ustawowej powinności (a własnego uprawnienia), skorzystać według swojego uznania. Może, więc ustnie wytłumaczyć okoliczności i motywy swojego zachowania, złożyć wyjaśnienia na piśmie albo też w ogóle nie skorzystać ze swojego pracowniczego uprawnienia.

Każdy z tych sposobów zachowania się pracownika będzie równoznaczny z zachowaniem przez pracodawcę obligatoryjnego wymagania z art. 109 § 2 kodeksu pracy, w postaci koniecznego uprzedniego wysłuchania pracownika przed zastosowaniem kary porządkowej. Innymi słowy pracodawca nie może zastosować kary porządkowej z pominięciem obligatoryjnego faktycznego wysłuchania pracownika, chyba, że to on z takiego wysłuchania (w tradycyjnej formie) zrezygnuje.

podstawa prawna: Art. 109 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn. DzU z 2018 r. poz. 108 ze zm.)

Czy tylko osoba upoważniona do nakładania kar może wysłuchać pracownika?

- Ukarany naganą urzędnik państwowy zakwestionował wymierzoną mu karę (złożył od niej sprzeciw) gdyż osobą, która wysłuchała jego wyjaśnień był jego bezpośredni przełożony (kierownik średniego szczebla), a nie kierownik urzędu, który jest uprawniony do nakładania kar. Czy sprzeciw taki ma uzasadnienie?

Nie. Wprawdzie, co do zasady, do wysłuchania pracownika właściwy jest pracodawca albo osoba uprawniona do wymierzania kar porządkowych, ale wysłuchanie pracownika, o którym mowa w art. 109 § 2 kodeksu pracy (dalej kp) jest także możliwe przez inną wyznaczoną do tego osobę. Jak stwierdził, bowiem, Sąd Najwyższy w wyroku z 9 kwietnia 1998 r. (I PKN 45/98, OSNAPiUS 1999 nr 8, poz. 273) art. 31 kp stanowi, że za pracodawcę będącego jednostką organizacyjną czynności w sprawach z zakresu prawa pracy dokonuje osoba lub organ zarządzający tą jednostką, albo inna wyznaczona do tego osoba. A zatem to, kogo pracodawca wyznaczy do nakładania kar porządkowych jest sprawą organizacji pracy i w tym zakresie pracodawca ma wolną rękę, gdyż kodeks pracy nie stwarza w tym zakresie żadnych ograniczeń. Nie ma także zakazu przekazywania posiadanych uprawnień do nakładania kar niższym szczeblom w strukturze organizacyjnej zakładu pracy, przy czym przekazanie to może być także częściowe (np. tylko do nakładania niektórych kar lub stosowania ich wobec niektórych podległych pracowników). Ponadto art. 109 kp nie zawiera wymagania, aby ta sama osoba wysłuchała pracownika, a następnie decydowała o nałożeniu kary. Konieczne jest jedynie, aby wysłuchanie pracownika poprzedzało nałożenie kary. Osoba uprawniona do nakładania kar porządkowych może, zatem upoważnić inną osobę do wysłuchania pracownika przed podjęciem decyzji o nałożeniu kary. Nie stanowi to naruszenia art. 109 § 2 kp, a co najwyżej można takie zachowanie poddawać ocenie z punktu widzenia racjonalnej organizacji pracy. W takiej sytuacji, jak się wydaje złożony przez pracownika sprzeciw nie ma uzasadnienia.

podstawa prawna: Art. 109 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn. DzU z 2018 r. poz. 108 ze zm.)

Czy decyzją pracodawcy „wysłuchanie" zastąpić mogą pisemne wyjaśnienia?

- Urzędnik państwowy zatrudniony na podstawie umowy o pracę opuścił dzień pracy bez usprawiedliwienia. Pracodawca postanowił ukarać go za to karą porządkową. Nie chciał jednak słuchać wyjaśnień pracownika i kazał mu wytłumaczyć się na piśmie. Czy mógł tak zrobić?

Pozostało 92% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
ZUS
ZUS przekazał ważne informacje na temat rozliczenia składki zdrowotnej
Materiał Promocyjny
Wykup samochodu z leasingu – co warto wiedzieć?
Prawo karne
NIK zawiadamia prokuraturę o próbie usunięcia przemocą Mariana Banasia
Aplikacje i egzaminy
Znów mniej chętnych na prawnicze egzaminy zawodowe
Prawnicy
Prokurator Ewa Wrzosek: Nie popełniłam żadnego przestępstwa
Prawnicy
Rzecznik dyscyplinarny adwokatów przegrał w sprawie zgubionego pendrive'a