Jak rozliczyć umowę leasingu w razie wypowiedzenia przez finansującego

Rozliczenie przedmiotu leasingu po wypowiedzeniu umowy przez finansującego

Aktualizacja: 26.05.2018 13:09 Publikacja: 26.05.2018 07:00

Jak rozliczyć umowę leasingu w razie wypowiedzenia przez finansującego

Foto: 123RF

Zgodnie z art. 709

15

kodeksu cywilnego w razie wypowiedzenia przez finansującego umowy leasingu na skutek okoliczności, za które korzystający ponosi odpowiedzialność, finansujący może żądać od korzystającego natychmiastowego zapłacenia wszystkich przewidzianych w umowie, a niezapłaconych rat, pomniejszonych o korzyści, jakie finansujący uzyskał wskutek ich zapłaty przed umówionym terminem i rozwiązania umowy leasingu (zob. też art. 709

5

§ 3 k.c. i art. 709

8

§ 5 k.c.).

Przewidziana w art. 709

15

k.c. odpowiedzialność korzystającego ma niewątpliwie charakter odpowiedzialności kontraktowej (wyrok SN z 9 września 2010 r., I CSK 641/09, zob. też m.in. wyrok SN z 13 stycznia 2012 r., I CSK 176/11, wyrok SN z 12 grudnia 2013 r., V CSK 566/12, orzecznictwo SN dostępne na www.sn.pl).

Ryzyko leasingodawcy wynikające z zaangażowania poważnych funduszy w nabycie lub uzyskanie sprzętu używanego w działalności gospodarczej, zarówno w okresie kiedy umowa ta nie była umową nazwaną, jak i obecnie (art. 709

15

k.c.), jest w części przerzucane na leasingobiorcę. Przed zmianą kodeksu cywilnego wprowadzającą ten typ umowy praktykowane było zamieszczanie surowych postanowień (prawo wypowiedzenia w razie wątpliwej wypłacalności leasingobiorcy oraz obowiązek uiszczenia pozostałych opłat). Taki rozkład ryzyka, wyraźnie korzystniejszy dla leasingodawcy, był jednak łagodzony uprawnieniem korzystającego do dalszego użytkowania przedmiotu leasingu oraz pośredniczenia w sprzedaży przedmiotu leasingu wybranemu przez siebie nabywcy, przy zachowaniu prawa do akceptacji ceny i zachowania prowizji. W skutkach ekonomicznych oznacza to, że opóźnienie spłaty którejkolwiek raty przez leasingobiorcę przerzucało na niego obowiązek jednorazowego zaspokojenia wierzyciela. Nie można uznać, że takie rozwiązanie jest sprzeczne z naturą umowy leasingowej, skoro aktualizowało się dopiero w razie nieterminowego spłacania rat opłaty, a stopień dolegliwości finansowych zależał od tego, jak długo korzystający spełniał swoje świadczenia w sposób odpowiadający treści zobowiązania (wyrok SN z 8 listopada 2007 r., sygn. akt III CSK 205/07).

W ujęciu kodeksowym niewątpliwie mowa jest tu o odszkodowaniu, którego wysokość określa ustawa (wyrok SN z 15 lutego 2008 r., I CSK 354/07). Zapłata finansującemu przez korzystającego – w razie wypowiedzenia umowy przez finansującego na skutek okoliczności, za które korzystający ponosi odpowiedzialność – wszystkich przewidzianych w umowie, a niezapłaconych rat ma na celu przywrócenie takiego stanu, w jakim finansujący znajdowałby się, gdyby korzystający należycie wykonał umowę leasingu i nie dał powodu do jej przedwczesnego zakończenia (wyrok SN z 13 stycznia 2012 r., I CSK 176/11).

Artykuł 709

15

k.c. nie uzasadnia stwierdzenia, że uwzględnieniu podlegają wszystkie korzyści, które finansujący uzyskał po wypowiedzeniu umowy leasingu na skutek okoliczności, za które korzystający ponosi odpowiedzialność. Z brzmienia tego przepisu wynika, że chodzi o uwzględnienie korzyści, jakie finansujący uzyskał w wyniku rozwiązania umowy leasingu i zapłaty rat leasingowych przed umówionym terminem (wyrok SN z 28 stycznia 2010 r., I CSK 216/09). Pojęcie korzyści, o których mowa w tym przepisie, podobnie jak w art. 709

5

§ 3 i art. 709

8

§ 5 k.c., nie zostało zdefiniowane. W doktrynie spotykane są wypowiedzi ujmujące to pojęcie wąsko, jako oszczędności w wydatkach ponoszonych na utrzymanie rzeczy, w tym w wydatkach z tytułu kosztów obsługi długu zaciągniętego na zakup przedmiotu leasingu. W innych wypowiedziach wskazuje się także na korzyści płynące z faktu odzyskania przedmiotu leasingu i zrobienia z niego użytku poprzez sprzedaż, oddanie w dzierżawę, najem lub poprzez zawarcie nowej umowy leasingu. W ocenie Sądu Najwyższego wąskie ujmowanie korzyści nie jest trafne, nie można nie dostrzegać, że obok korzyści płynących z faktu wcześniejszej, natychmiastowej spłaty wszystkich rat niezapłaconych do końca obowiązywania umowy, leasingodawca odzyskuje także przedmiot leasingu, którym może rozporządzać. Może zawrzeć nową umowę leasingu, nawet na korzystniejszych warunkach, a niezapłacone raty wynagrodzenia podlegają zmniejszeniu o korzyść uzyskaną przez finansującego na skutek zawarcia nowej umowy leasingu. Jeżeli uzyskiwane od nowego leasingobiorcy świadczenia będą wyższe niż te, które uzyskałby od poprzedniego do końca okresu, na jaki była zawarta umowa, to różnica tych świadczeń także stanowi korzyść określoną w art. 709

15

k.c., a fakt, że świadczenia od nowego leasingobiorcy uzyskane będą po dniu rozwiązania umowy z poprzednim, co zresztą jest oczywiste, nie ma znaczenia; nie chodzi o korzyść ocenianą na dzień rozwiązania umowy, ale o korzyść uzyskaną przez finansującego za okres od rozwiązania umowy do upływu okresu, na jaki została zawarta (wyrok SN z 14 lipca 2010 r., V CSK 4/10).

Korzyść uzyskaną przez finansującego wskutek rozwiązania umowy leasingu należy wiązać przede wszystkim z odzyskaniem przez finansującego przedmiotu leasingu i wynikającą z tego możliwością decydowania o jego dalszych losach. O wysokości tej korzyści rozstrzyga wartość odzyskanego przedmiotu. Wartość ta ze względu na charakter regulacji zawartej w art. 709

15

k.c. powinna być określana na takich zasadach jak wartość dóbr przy ustalaniu odpowiedzialności odszkodowawczej. Należy przy tym mieć w szczególności na względzie, czy dany przedmiot może być jeszcze eksploatowany na podstawie nowej umowy leasingu. Jeżeli natomiast zawarto już co do niego nową umowę leasingu, za miarodajną należy uznać jego wartość określoną przez strony tej umowy (wyrok SN z 9 września 2010 r., I CSK 641/09, zob. też wyrok SN z 26 października 2011 r., I CSK 715/10).

Z powołaniem się na inne rozstrzygnięcia, Sąd Najwyższy podsumował, że art. 709

15

k.c. reguluje kontraktową odpowiedzialność odszkodowawczą leasingobiorcy po rozwiązaniu leasingu operacyjnego z przyczyn leżących po stronie leasingodawcy. Leasingodawca jest uprawniony domagać się tytułem odszkodowania zapłaty rat leasingowych obejmujących okres od chwili rozwiązania umowy do czasu pierwotnie przewidywanego jej zakończenia, jednakże odszkodowanie to powinno być pomniejszone o korzyść przewidzianą w art. 709

15

k.c. W każdym razie element konieczności takiego pomniejszenia świadczy o tym, że uzyskana korzyść ma charakter majątkowy i może być kompensowana z ratami leasingowymi. Należy brać pod uwagę nie jakiekolwiek korzyści, ale tylko takie, które leasingodawca uzyskał przed umówionym terminem i wskutek rozwiązania umowy leasingu. Chodzi o czasowy i funkcjonalny związek między uzyskaną korzyścią a tymi dwoma zdarzeniami. Korzyści powinny być uzyskane przez leasingodawcę w okresie od rozwiązania umowy do czasu, na który zawarta była umowa leasingu, korzyść zatem nie musi powstać już w chwili rozwiązania umowy. Korzyść może pojawić się w różnej postaci. Może ona polegać, i tak się z reguły dzieje, na odzyskaniu przedmiotu leasingu przez leasingodawcę przed terminem i ponownym zaangażowaniu tego przedmiotu umowy w nowy stosunek obligacyjny, w tym stosunek leasingu lub dokonanie tzw. sprzedaży poleasingowej. W grę może wchodzić także inna postać korzyści, np. może polegać na zaoszczędzeniu wydatków na utrzymanie rzeczy, tj. wydatków obejmujących koszty obsługi długu zaciągniętego na kupno przedmiotu leasingu. Postać uzyskanej korzyści może determinować sam sposób określenia jej wartości (wyrok SN z 12 grudnia 2013 r., V CSK 566/12). Sąd Najwyższy w innym rozstrzygnięciu dodał, iż jeśli przedmiotem umowy leasingu jest rzecz (jak w przypadku pojazdów mechanicznych), której wartość w znacznym stopniu zależy od jej wieku, to należy ocenić, czy finansujący podjął z wymaganą od niego starannością czynności zmierzające do sprzedaży zwróconej rzeczy w czasie gwarantującym jej sprzedaż z najmniejszą różnicą w stosunku do jej wartości rynkowej z chwili zwrotu (wyrok SN z 28 października 2016 r., I CSK 649/15). Uzupełniająco zob. też wyrok SN z 18 lutego 2015 r., I CSK 64/14, uchwałę SN z 16 września 2015 r., III CZP 52/15, postanowienie SN z 30 listopada 2016 r., III CZP 75/16.

Autor jest radcą prawnym, doktorem nauk prawnych, wykładowcą Uczelni Łazarskiego w Warszawie

Zgodnie z art. 709

kodeksu cywilnego w razie wypowiedzenia przez finansującego umowy leasingu na skutek okoliczności, za które korzystający ponosi odpowiedzialność, finansujący może żądać od korzystającego natychmiastowego zapłacenia wszystkich przewidzianych w umowie, a niezapłaconych rat, pomniejszonych o korzyści, jakie finansujący uzyskał wskutek ich zapłaty przed umówionym terminem i rozwiązania umowy leasingu (zob. też art. 709

Pozostało 95% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Nieruchomości
Trybunał: nabyli działkę bez zgody ministra, umowa nieważna
Materiał Promocyjny
Wykup samochodu z leasingu – co warto wiedzieć?
Praca, Emerytury i renty
Czy każdy górnik może mieć górniczą emeryturę? Ważny wyrok SN
Prawo karne
Kłopoty żony Macieja Wąsika. "To represje"
Sądy i trybunały
Czy frankowicze doczekają się uchwały Sądu Najwyższego?
Materiał Promocyjny
Jak kupić oszczędnościowe obligacje skarbowe? Sposobów jest kilka
Sądy i trybunały
Łukasz Piebiak wraca do sądu. Afera hejterska nadal nierozliczona