15
k.c.), jest w części przerzucane na leasingobiorcę. Przed zmianą kodeksu cywilnego wprowadzającą ten typ umowy praktykowane było zamieszczanie surowych postanowień (prawo wypowiedzenia w razie wątpliwej wypłacalności leasingobiorcy oraz obowiązek uiszczenia pozostałych opłat). Taki rozkład ryzyka, wyraźnie korzystniejszy dla leasingodawcy, był jednak łagodzony uprawnieniem korzystającego do dalszego użytkowania przedmiotu leasingu oraz pośredniczenia w sprzedaży przedmiotu leasingu wybranemu przez siebie nabywcy, przy zachowaniu prawa do akceptacji ceny i zachowania prowizji. W skutkach ekonomicznych oznacza to, że opóźnienie spłaty którejkolwiek raty przez leasingobiorcę przerzucało na niego obowiązek jednorazowego zaspokojenia wierzyciela. Nie można uznać, że takie rozwiązanie jest sprzeczne z naturą umowy leasingowej, skoro aktualizowało się dopiero w razie nieterminowego spłacania rat opłaty, a stopień dolegliwości finansowych zależał od tego, jak długo korzystający spełniał swoje świadczenia w sposób odpowiadający treści zobowiązania (wyrok SN z 8 listopada 2007 r., sygn. akt III CSK 205/07).
W ujęciu kodeksowym niewątpliwie mowa jest tu o odszkodowaniu, którego wysokość określa ustawa (wyrok SN z 15 lutego 2008 r., I CSK 354/07). Zapłata finansującemu przez korzystającego – w razie wypowiedzenia umowy przez finansującego na skutek okoliczności, za które korzystający ponosi odpowiedzialność – wszystkich przewidzianych w umowie, a niezapłaconych rat ma na celu przywrócenie takiego stanu, w jakim finansujący znajdowałby się, gdyby korzystający należycie wykonał umowę leasingu i nie dał powodu do jej przedwczesnego zakończenia (wyrok SN z 13 stycznia 2012 r., I CSK 176/11).
Artykuł 709
15
k.c. nie uzasadnia stwierdzenia, że uwzględnieniu podlegają wszystkie korzyści, które finansujący uzyskał po wypowiedzeniu umowy leasingu na skutek okoliczności, za które korzystający ponosi odpowiedzialność. Z brzmienia tego przepisu wynika, że chodzi o uwzględnienie korzyści, jakie finansujący uzyskał w wyniku rozwiązania umowy leasingu i zapłaty rat leasingowych przed umówionym terminem (wyrok SN z 28 stycznia 2010 r., I CSK 216/09). Pojęcie korzyści, o których mowa w tym przepisie, podobnie jak w art. 709