Pojęcie zbiórki publicznej zawiera ustawa z 14 marca 2014 r. o zasadach prowadzenia zbiórek publicznych. Jest nią zbieranie ofiar w gotówce lub w naturze w miejscu publicznym na określony, zgodny z prawem cel pozostający w sferze zadań publicznych, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie oraz na cele religijne, a miejsca publiczne to miejsca ogólnodostępne, w szczególności ulice, place, parki i cmentarze. Zbiórką publiczną nie jest jednak zbieranie ofiar w gotówce lub w naturze:
- na cele religijne, na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą, naukową, oświatową i wychowawczą oraz na utrzymanie duchownych i członków zakonów, jeżeli odbywa się w obrębie terenów kościelnych, kaplic oraz w miejscach i okolicznościach zwyczajowo przyjętych w danej okolicy i w sposób tradycyjnie ustalony;
- w drodze loterii pieniężnych i fantowych;
- wśród grona osób znanych osobiście przeprowadzającym zbiórkę;
- wśród młodzieży szkolnej na terenach szkolnych, odbywające się na podstawie pozwolenia władz szkolnych;
