Stanisław Grzesiuk: Niecenzurowany idol folkloru stolicy

Nieznane teksty Stanisława Grzesiuka uzupełniają autobiograficzną trylogię wciąż intrygującego barda Czerniakowa.

Aktualizacja: 04.02.2019 17:43 Publikacja: 04.02.2019 17:43

Stanisław Grzesiuk, (1918–1963) zdjęcie prywatne wykorzystane w filmie „Grzesiuk. Ferajna wciąż gra” Mat. Pras.

Po sukcesie „Mikrotyków” Pawła Sołtysa (Pablo Pavo) warszawska autobiograficzna proza Grzesiuka (1918–1963), może liczyć na młodych czytelników. Zwłaszcza że piewca przedwojennej stolicy (tom „Boso, ale w ostrogach”), autor prozy obozowej („Pięć lat kacetu”) i „Na marginesie życia” pisanego, gdy walczył z gruźlicą, jest dziś patronem folkloru muzycznego Warszawy.

Po 1989 r. przypomniał o tej charakternej postaci i jego muzycznych popisach Muniek Staszczyk z Andrzejem Żeńczewskim pod szyldem Szwagierkolaska na płycie „Luksus” (1995 r.) Zaśpiewał „Balladę o Felku Zdanowiczu”, „Apaszem Stasiek był” i poszedł za ciosem płytą „Kicha”, przywracając modę na dawne kapele czerniakowskie. Poza renesansem „warsiawskich” szlagierów, zaowocowało to też odrodzeniem gastronomii z zakąskami prostymi, ale cenionymi przez młodzież i turystów ze świata.

Pozostało jeszcze 86% artykułu

Już za 19 zł miesięcznie przez rok

Jak zmienia się Polska, Europa i Świat? Wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i historia w jednym miejscu i na wyciągnięcie ręki.

Subskrybuj i bądź na bieżąco!

Subskrybuj teraz! Zaloguj się

Literatura

„Bałtyk", czyli kogo „obsmarował" w „Czarodziejskiej Górze" Tomasz Mann

„Bałtyk. Podróż literacka” Tora Eysteina Øveråsa eksponuje dzieła i historie związane z basenem Morza Bałtyckiego.

Materiał Promocyjny

25 lat działań na rzecz zrównoważonego rozwoju

Odpowiedzialny biznes przechodzi kolejną ewolucję związaną z nowymi wymaganiami regulacyjnymi. Tym razem celem jest strategiczna transformacja pozwalająca na skuteczną ochronę środowiska i praw człowieka. Jak odpowiedzieć na te wyzwania?