Weekend majowy w tym roku okazał się szczególnie długi. W związku z tym sporo osób część osób zdecydowało się dotrzeć do miejsca wypoczynku samolotem.
W tym kontekście dla turystów niezwykle istotna jest podjęta przez Sąd Najwyższy uchwała z 17 marca 2017 r. (sygn. akt. III CZP 111/16). Przedmiotem tego orzeczenia był termin przedawnienia roszczenia pasażera o odszkodowanie z tytułu odmowy przyjęcia na pokład, odwołania lub dużego opóźnienia lotu przewidzianego w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/9.
Ryczałt dla podróżnego
Odszkodowanie, o którym mowa stanowi zryczałtowaną formę kompensaty niezależną od rozmiaru poniesionej szkody w wysokości od 250 do 600 euro przysługującą pasażerowi statku powietrznego w przypadku opóźnienia lotu, odmowy przyjęcia na pokład czy odwołania lotu, przy czym wysokość kompensaty uzależniona jest od długości lotu oraz gdy ma to znaczenie czasu opóźnienia. Dla przykładu dla lotów do 1500 km opóźnienie musi przekroczyć 2 godziny, a kompensata przy zaistnieniu tych przesłanek jest równa 250 euro.
Uchwała SN zapadła na skutek pytania sądu okręgowego, w którym przedstawiono, że aż cztery normy prawne mogą znaleźć zastosowanie w sprawie. Przy czym w dotychczasowym orzecznictwie najczęściej przyjmowano roczny termin przedawnienia przedmiotowego roszczenia właściwy dla umów przewozu, bądź ogólny dziesięcioletni właściwy dla praw majątkowych. Poza nimi w pytaniu wskazano na możliwość zastosowania dwuletniego terminu przedawnienia właściwego dla roszczeń z Konwencji Montrealskiej oraz trzyletni termin przedawnienia właściwy dla szkód wyrządzonych czynem niedozwolonym.
Spośród wskazanych norm prawnych kształtujących termin przedawnienia roszczenia pasażera SN przyjął, iż omawiane roszczenie przewidziane normą art. 7 rozporządzenia WE nr 261/2004 przedawnia się z upływem rocznego terminu właściwego dla umów przewozu, liczonego od dnia, w których przewóz został wykonany, a gdy przewóz nie został wykonany od dnia, w którym miał zostać zrealizowany.
