Wbrew rozpowszechnionemu przekonaniu, morfologia dłoni tych ludzi świadczy o ich predyspozycji raczej do precyzyjnych ni z do siłowych prac.
Pozory mylą
Gatunek ten zniknął z powierzchni Ziemi około 30 000 lat temu. Antropolodzy wyróżnili go na podstawie kopalnych kości w drugiej połowie XIX wieku. Dziś nie ma już wątpliwości, że był to gatunek ludzki, kuzyn Homo sapiens, ale przez całe dziesięciolecia uważano neandertalczyków za tępych osiłków, troglodytów, pod względem inteligencji pozostających daleko w tyle za ludźmi współczesnymi.
Jednak w miarę dokonywanych odkryć archeologicznych, obraz ten stopniowo ulegał zmianie. Najnowszy artykuł na ten temat, jaki ukazał się na łamach "Science Advances" dodaje kolejną pozytywną cechę. Autorzy artykułu, naukowcy niemieccy z Uniwersytetu w Tybindze, zbadali strukturę ramion i dłoni neandertalczyków. Doszli do wniosku, że byli oni lepiej wyposażeni przez naturę do prac precyzyjnych niż siłowych.
Ze względu na masywne kości ramion i szerokie miejsca przyczepów mięśniowych uważano, że tryb życia, jaki prowadził neandertalczyk, wymagał przede wszystkim używania siły fizycznej. jednak nowe metody analizy umożliwiły stwierdzenie, że jest ton prawdopodobnie pogląd błędny.
- Opracowaliśmy innowacyjna metodę pozwalająca rozpoznawać rodzaj aktywności, jaką dany człowiek prowadził przez większość życia. Metoda polega na obserwowaniu, drobiazgowym badaniu stref przyczepów mięśniowych na kościach ręki - ramienia i dłoni. W przeciwieństwie do wcześniejszych badań, posługujemy się trójwymiarowymi modelami kości i przyczepów - wyjaśnia Katerina Harvati, współautorka artykułu.
Precyzja oka i ręki
Analizy porównawczej dokonano na sześciu szkieletach neandertalskich i sześciu prahistorycznych ludzi Homo sapiens pochodzących z Europy, zachodniej Azji i północnej Afryki. Wyniki analizy dostarczają anatomicznego dowodu na zręczność, manualną sprawność naszych wymarłych kuzynów. Wyniki te dobrze pasują do rezultatów uzyskiwanych podczas wykopalisk archeologicznych wskazujących, że neandertalczycy wytwarzali i używali wyspecjalizowanych, precyzyjnych narzędzi z kości i krzemienia, przytwierdzanych do drewnianych rękojeści klejącą masą uzyskiwaną żywicy brzozowej. Potrafili także splatać sznury i tworzyć malowidła (od niedawna wiadomo, że najstarsze rysunki niesłusznie przypisywano Homo sapiens).